DSC06959 (2)

TA Sfcgętńć — Akt V, Swiw 2    .<7*.

kitnuMn kogo pan

HargMtgcm

W srystkioh; ifdatn. abyś pan arrtalowai całe miasto i przedmieścia, komisarz

Najlepiej będzie. niechaj mi pan wierzy, nie płoszyć nikogo i starać się _0s( |_ wyłapać jakieś poszlaki, a potem dopiero z milę surowością przystąpić do wydoi}²"*⁶ skndsutnwlt ptrnifdi).

SCENA 2⁵⁶

Harpagorif Komisarz, Jakub

Jakub

k głębi scmy othrracąjęc sie w stronę, z której przyszedł Zaraz wrócę, tymczasem niechaj go zarżnę, przypiekę mu nogi, niech go wpakuję do wrsęcej wody i powieszę u powały.

Harpagon do Jakuba

Kogo? Złodzieja?

Jakub

Mówię o prosiaku, którego rzędca mi przysłał, a którego chcę na dziś przyprawić wedle mego przepisu.

Harpagon

Nie o to teraz chodzi; jest tu właśnie pan, z którym trzeba pomówić o innych rzeczach.

Komisarz do Jakuba

Proszę się nie przestraszać. Jestem człowiek bardzo wyrozumiały: wszystko pójdzie jak po masie.

Jakub

Pan także proszony na kolację?

Komisarz

Zatem, mój przyjacielu, nie trzeba nic zatajać.

Jakub

Daję słowo, występię. jak zdołam najlepiej, i ugoszczę was, jak należy.

⁵⁶ Wnu z pojawieniem się Jakuba wkraczamy znowu w farsę.

Harpagon lo chodzi.

Jakub

Jpłek państwa nie uraczę tak, jak bym pragnął, to wina rzędcy, który podcina mi _$kr>y<Ha nożycami oszczędności.

Harpagon

Ujdakuł | co innego idzie, nie o kolację; gadaj natychmiast, co wiesz o pieniądzach, które mi skradziono?

Jakub przesłuchiwany przez Komisarza

Jakub

Skradziono co panu?

Harpagon

Tak, łotrze, i każe cię natychmiast powiesić, jeżeli nie oddasz!

Komisarz

dofHąrpagona

Mój Boże! niechże mu pan nie wymyśla. Widzę z twarzy, że to uczciwy człowiek i że nie czekajęc, aż go wpakuję do więzienia, opowie dobrowolnie wszystko, lak, mój przyjacielu, jeśli wyznasz całę prawdę, nie stanie ci się nic złego i otrzymasz od pana sowi tę nagrodę. Okradziono go dzisiaj: niepodobna, byś nie wiedział czegoś.

Jakub

po cichu na stronie

Wy borna Ifaioaobność, aby się zemścić na rzędcy... Odkęd wkręcił się do domu, wszystko tańcuje, jak on zagra, nikt już ani pisnęć nie może. A i kije dzisiejsze także dobrze pamiętam.

Harpagon Cóż ty mamrotasz?

Komisarz

do Harpagonu

Niech mu pan da spokój. Zbiera widocznie myśli, aby uczynić zadość pańskim chęciom: mówiłem panu, że to po rzędny człowiek.

Jakub - podejrzenia wobec Walerego

Jakub

Brnie, jeśli mam powiedzieć całę prawdę, myślę, że to rzędca wypłatał |ę sztukę.

Harpagon Walery?

Jakub

Tak.