Miłmczi, ir wręcz jej «ę prze-
L
1916-1919 tak Uttimy bardzo okaz z marun Iwa^płaiudl
NOTA TICHNICtNA
W wełdi A «*•»*«**•<* mtltnhrh LAn 4» »iMiw»i pUJmiń fU ifar—wygwy N»Ui—» pl<n»dłaJ;a lyUtir w»fwk« urA) warany <y< Mł U » aitifA tl—m«| biali. N*«<y«w nnuni *gtn*
tnnn fa—,f»tniU»bi*
lAw»iw||y«i»» «mw| (Af. bon Imi^h o^m -dwwi M i«n» - aAMut-mr roHiffi iwyftadu
lekka, ijgifU oaa uhauaww moi* kwa
W odrózmrrau od prac profesora, formy fefiotj *ą zastygłe w bezruchu i wcale mesą
od uebtt odmlsnnt Unuew-cam jedne na dragach, barwne pionowe czworoboki i równo* kddbob są unieruchomione i wyważone; kody znach ustawiony jest na jednym rogu. Formy te, jak gdyby szukając punktu oparcia, dotykają rogami brzegów obrazu, ale nie wychodzą poza nie. We wszystkich swośch pracach tego typu, topowa szuka mozWoki całkowitego wpiaanu abstrakcyjnychlu>mpazyqiwwe-mątnią przestrzeń obrazu.
Archutitwika maleńka nale-i§;:^ żąca do prywatnych zbiorów (» Szwajcara) różni się od innych prac ł okresu 1916-1917-Kompazycja rozciąga się w pionie, tak ze niektóre formy obcięte tą brzegami płótna. Barwne pola. które nakładają się i wyglądają jak posklejane, skupują tą wokół środka, za raerrgułamym buhm czworokątem, stanowiącym centrum, W tym wwło-barwnvm obrazie, zbudowanym głownie na ostrych kontrastach czerwiem i ziełcm. szczególnie bid przyciąga oko widza.
Obydwie perzemowane cu dużych rozmiarów drckt-KMwiif maUrtitf, cechuje jednocznime dążenie do monu* mentalności i oszczędność kompoucp. W każdej z wch omkoś; bsrwmch form wzmacnia wrazeme zagęszczenia, luKmnrB i cubiłnuści