IMGP6383

108 HIRHNAT S LUBLINA; WYBOK l*IBM

y9— j_ej zdrady /.alowala:

— Przecz mi tak zdradnie śmierć stroisz? Aza sit? pomsty nic boisz?

Wiedz, coć zdradnie uczyniono,

Musi-ć być zawsze pomszczono. —

^:,,m Owa kania, gdy latała,

Mysz tok tonącą użrzała:

Prętko sic na dół spuściła.

Mysz i żabę pochwyciła.

I wy, coście mię zdradzili.

³⁰³⁰ Szalenieście uczynili.

Czego sie w ten czas dowiecie.

Ody mię gardły zapłacicie;

Bowiem Babilon z Grecyją Przeto was wszystki pobiją.

Nad wami sie tego pomszczą.

Wszystki was zewnątrz wyniszcza".

Oni jakoby głuszy byli,

Tych jego słów nic baczyli:

Tym go rychlej prowadzili, sów Aby go z skały zrzucili.

Ez«op sie im jakoś wyrwał.

W kościół Apollonów wbieżał;

Delfowie sie rozgniewali.

Gwałtem go stąmtąd wyrwali.

³⁰⁴⁵ Oni gdy go tak targali.

Boskiego gniewu nic dbali.

. 3020: żałować sic fczegoJ -— skarżyć na co.

. 3021: stroić — tu: przygotowywać, szykować, planować.

. 3025: oiorr — oto, tak tedy.

. 3032: gardły (staropolski narzędnik 1. mn.) — gardłami.

. 3042: w kościół A poi łanów wbieŁał — wbiegł do Awlgtyni ApoUina; lCzop zgodnie ze starym obyczajem szukał w świt* tynł azylu. Tym większej zbrodni dopuścili Hę Del/Uczy^' którzy złamali prawo azylu I nie uszanowali świętość* miejsca.