IMGP6327

1,1 KUN.VI t LUBLINA WYKO* WHM

Chłop lic mu tamo nagodził,

Rzekł do niego: „Oto pan mój ^ll># Dał cię prosić na obłud swój I będzie cię z jadłem czekał;

Pódź rychło, aby nie mieszkał⁴'.

Chłop nie rozmyślając tego,

Przecz wezwań od niepilego,

^14,1 Wierząc słowom Ezopowym Wszedł do domu po społu z nim.

A kiedy już było w domu,

Siadł sobie bez wszego sromu.

Więc Ksantus rzekł do Ezopa: ^m „A coś to przywiódł za chłopa?"

Ezop rzek): „Wszakeś tego chciał,

Byś niedwomego ogląda);

Pokusi-ż go, czymkolwiek chcesz: Chytrośd żadnej nie najdziesz". ^m Ksantus na Ezopa godząc,

Wezwał paniej tako rzekąc:

..Iżbych Ezopa mógł ubić,

Coć rozkażę, chciej uczynić!"

Potym głosem rzekł zenie swej: ^m „Pani! Weźmi wody ciepłej,

Umyj temu gościowi nogi,

Który przyszedł z dalekiej drogi".

A to wszystko przeto działał,

Iżby tym chłopa zasromał:

¹⁰⁵ „Wżdyć — pry — będzie poczesność znać. Nie da nóg sobie umywać**.

Pani sie k niemu skłoniła,

Aby mu nogi umyła;

Ale sie jej nic nie sromał,

UH: ślepili nieznajomy, obcy; w prd.; niepUepo.

U2S. pokusić go — wypróbuj-że go.

UJS: pmmoM — tu: przyzwoitość, grzeczność, skromność.