1916
1919
1921
1929
1932
1939
1940
1941
1941
1944
Pierwsze plany utworzenia obszaru ochrony przyrody w Puszczy Białowieskiej pod przewodnictwem gdańskiego botanika i jednego z twórców ruchu ochrony przyrody dr Hugo Conwentza pozostały bezskuteczne.
Podczas liczenia żubrów przez naukowców powraca idea ochrony chociażby części puszczy - jej orędownikami byli prof. Władysław Szaf er, prof. Eugeniusz Kierniki inż. Jan Kloska.
Nadanie pięciu obszarom o powierzchni 4.594 ha miana obszaru ochrony przyrody.
Obszar o powierzchni 4.640 ha zyskuje miano rezerwatu ścisłego.
Przekształcenie rezerwatu w Park Narodowy w Białowieży.
W wyniku okupacji radzieckiej obszary Białowieskiego Parku Narodowego stają się częścią Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Utworzono tam państwowy obszar ochrony przyrody Bielawieskaja Puszcza (BenaBecKan flyuMa) o powierzchni 129.200 ha.
Wydanie dekretu o ochronie całego białoruskiej państwowego obszaru ochrony przyrody. Okupacja obszarów ochrony przez wojska niemieckie podczas drugiej wojny światowej.
Prowadzenie rujnującej gospodarki leśnej na obszarze Puszczy Białowieskiej i wykorzystanie jej jako terytoriów myśliwskich z inicjatywy Hermanna Góringa.
Podział Puszczy Białowieskiej na część polską i białoruską. Część białoruska pozostała do roku 1957 obszarem ochrony przyrody.