DSC07864

DSC07864



14

Koniugaga III

Koniugacja IV "" -

Singi

ularis

1.    leg-a-tn przeczytam, będę czytać

2.    leg-e-s przeczytasz

3.    leg-e-t przeczyta

1.    audf-a-m będę słuchać

2.    audf-e-s będziesz słuchać

3.    audf-e-t będzie słuchać

Pluralis

1. leg-e-mus przeczytamy i leg-e-tis przeczytacie 3. leg-e-nt przeczytają

1.    audi-e-mus będziemy słuchać

2.    audi-e-tis będziecie słuchać

3.    audi-e-nt będą słuchać

TECHNIKA TŁUMACZENIA ZDANIA ŁACIŃSKIEGO (kilka praktycznych uwag)

1.    Tłumaczenie zdania zaczynamy od osobowej formy czasownika (nigdy od bezokolicznika). Jest to orzeczenie zdania.

2.    Łączymy orzeczenie z podmiotem zdania.

-    przypadkiem podmiotu jest nominativus.

-    podmiot i orzeczenie zdania zgadzają się ze sobą co do osoby, liczby, rodzaju, np.: Puella studet. Dziewczyna studiuje. Puellae student. Dziewczęta studiują. Puellae studiosae sunt. Dziewczęta są studentkami.

-    podmiot formalnie nieobecny przy czasowniku w 1. i 2. osobie wskazuje końcówka osobowa czasownika; np.: Studemus libenter. (My) chętnie studiujemy. Studiosae estis. (Wy) jesteście studentami.

3.    Po przetłumaczeniu orzeczenia i podmiotu zapytujemy zwykle o dopełnienie bliższe, które w języku łacińskim znajduje się przeważnie w akkusatiwie: Magistra sententias Latinas scribit. Nauczycielka pisze sentencje łacińskie., następnie pytamy o inne części zdania, np.: Magistra studiosis sententias Latinas de sapientia in tabula scribit. Nauczycielka pisze studentkom na tablicy łacińskie sentencje o mądrości.

4.    Rzeczownik i przymiotnik zgadzają się ze sobą co do rodzaju, przypadka i liczby: Magistra de sententos Latinis narrat. Nauczycielka opowiada o sentencjach łacińskich. Sententiae Latinae pulchrae sunt. Sentencje łacińskie są piękne.

5.    Przypadki w języku łacińskim, podobnie jak w języku polskim, spełniają różne funkcje w zdaniu (podmiotu, dopełnienia, przydawki, okolicznika).

Nominativus pełni funkcję podmiotu: Magistrae docent. Nauczycielki uczą. Genetivus wyraża przydawkę dopełniaczową: Linguae Latinae patria Italia erat. Ojczyzną języka łacińskiego była Italia.

Dativus jest przypadkiem dopełnienia dalszego: Magistra studiosis narrat. Nauczycielka opowiada studentkom.

Accusativus jako część zdania jest dopełnieniem bliższym: Linguam Lati-nam doceo. Uczę języka łacińskiego.

Ablativus może być przypadkiem dopełniona dalszego lub okolicznika*. Studiosis de lingua Latina narro. Opowiadam studentkom o języku łacińskim. Studiosae in bibliotheca sunt. Studentki znajdują się w bibliotece.

6. Przyimki łacińskie łączą się z akkusatiwem lub ablatiwem rzeczownika i stanowią nierozdzielną całość: in bibliotheca sum — Jestem w bibliotece, in bibliothecam propero — spieszę do biblioteki.

IV.

LECTIO

OUARTA


Zaimki osobowa.    A' i

lndicativus kopert., iutwi i słowa posiłkowego sum. mm, łuil Accusath/us cum inftnitwo,    grami

ac i, a

adhibeo, -ere, -ui, -itum użyć, zastosować aetemns, -a, -om wieczny, nieskończony augeo, -ere, auxi, buc tum powiększać, rozszerzać, wzmacniać Beata, -ae Beata bene dobrze bonus, -a, -um dobry cunctus, -a, -um cały, wszystek dko, -ere, dixi, dictom mówić, nazywać doctrma, -ae wiedza, nauka enim bowiem epistoła, -ae list fere prawie, niemal floreo, -ere, -ui kwitnąć, błyszczeć fortuna, -ae los

gaudeo, -ere, gavtsus sum cieszyć się

Graecus, -a, -um grecki

Graecla, -ae Grecja

habeo, -ere, -ui, -itum mieć, posiadać

historia, -ae historia, dzieje

in (z abl.) w, na

incóla, -ae mieszkaniec

irnito, -are, -avi, -atum zaprosić

itaąue więc, przeto

IuGa, -ae Julia

mens, -a, -um mój

mecum = cum me ze mną


neceasańus, -a, -um konieczny nihil nie nos my

notus, -a, -um znany notitia, -ae znajomość, wiedza nunc teraz patria, -ae ojczyzna Polonia, -ae Polska postea później, następnie propago, -are, -avi, -itum rozkrzewić, rozszerzać

ąuidąuid cokolwiek

quis? ąuid? ktd? co?

sćio, -ire, -M, -itum wiedzieć, znać

si jeśli, jeżeli '

Sophia, -ae Zofia studiósi studenci

supero, -are, -avi, -atum przewyższać, pokonywać

terra, -ae ziemia, kraj totus, -a, -um cały una razem

us&tatus, -a, -um używany, zwykły ut jak

vado, -ere, vasi iść, kroczyć

vallo, -ere, -ui być silnym, być zdrowym

vita, -ae żyde

vos wy


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC07876 (2) Koniugacja III u Koniugacja IV r Singularis I 1. duc-b-ba-r 1 2. duo-e-bi-ns 
Latin0010 14 14 Koniugacja III . Koniugacja IV L ) Singularis 1.    leg-a-m przec
54345 SDC11011 koniug. I, II, V koniug. III koniug. IV m., n. f. m., n. f. m., n. 1 f. N
Chemia organiczna prof. dr hab. Danuta Kalemba, p. 205 konsultacje wt. 121S-13,14,s-15 scm. II scm.
koniugacja IV patricipium łacina KONIUGACJA IV (audio, audire, adivi, auditum — 3 os. i p.) Nazwa
14 14 A B C D E F G 1 Wysokość prowizji w 1 kwartale 2 l kw. II kw. III kw. IV kw.
b.    II doby c.    III doby d.    IV doby 83.
14(1 RYKSA. III. 11. ta mogła się tu tern łatwiej zdarzyć przez odniesienie polskiego pochodzenia Ri
204 WUODZISŁAW III LASKONOGI. IV. 8. późniejszą ręką w Nekr. Lubiń.1 2). Jako taką datę podaje
img152 152 10. Metody ciągowe produkcje tp generujące obrazy III oraz IV: (1) oraz (6) Si - 42 S5

więcej podobnych podstron