Złoża kamieni szlachetnych 299
twarzać w warunkach hodowli ostryg (od 1890 r. Miki-moto), stało się to podstawą do rozwoju całej gałęzi przemysłu. Szczególnie istotne dla światowego rynku pereł są hodowle w Japonii, Birmie, Australii oraz Polinezji Francuskiej (rys. 14.4); tej ostatniej znanej szczególnie z występowania i hodowli czarnych pereł.
Jedną z największych na świecie pereł morskich jest Hope Pearl - znana od XIX wieku i wystawiana w British Museum of N atu rai History.
Ma wagę 450 karatów,
51 mm długości i 114 mm obwodu na grubszym końcu a 83 mm na węższym (perła ma kształt cylindryczny). Inną słynną perłą jest Wielki Krzyż Południa; jest to perła mnoga i składa się z 9 zrośniętych pereł w kształcie krzyża. Znaleziono ją w 1886 r. u wybrzeży zachodniej Australii.
Współcześnie perły są przez wielu znawców tematu [Ward, 1995] wydzielane w następujące grupy: perły naturalne, hodowlane, słono wodne, słodkowodne, perły mórz południowych oraz perły czarne.
■. ‘ •• . Ilualimc K«»le* * Mona *
THArajr
ml*,!
Riimlow Ru"du
Rys. 14.4. Rozmieszczenie hodowli pereł na wyspach Polinezji Francuskiej na Pacyfiku (kolorem czerwonym opisano wyspy, na których są farmy)
Źródło: GIE Perles de Tahiti. 1996.
z mórz południowych są perły o zmieniającym się płynnie ubarwieniu od białoróżowego do jasno-złocistego. Odmianami pereł hodowlanych są:
— perły Akoya (hodowane w Japonii i Chinach),
— perły białe mórz południowych (Australia, Mayanmar i Indonezja),
— perły czarne mórz południowych (Polinezja
Perły mórz południowych są największymi spośród hodowlanych pereł i- ich średnica dochodzi do 20 mm przy jednoczesnym idealnie kulistym kształcie. Ostatnim osiągnięciem hodowców
Francuska),
— perły słodkowodne (Japonia, Chiny. USA),
— perły Mabe (Japonia, Indonezja, Australia).
y. | |||
30°N |
YY Ł' |
f at-.Sm9 f"' X ę [0 |
30°S
Rys. 14.5. Główne miejsca występowania korali rafowych pozyskiwanych dla jubilerstwa.