IM
Ziarniaki
Wytwarzanie barwnika zależy od składu podłoża i warunków hodowli. Wieka. węglowodany, sole nieorganiczne, w wyższych stężeniach glicerol, “ lipidy i inne związki stymulują wytwarzanie barwnika. Sprzyjają temu i Ownwe światło t temperatura 300—303 K (27—30°C). f/ ftwkoet* (zwłaszcza szczepy chorobotwórcze) cechują się wysoką aMgpgaaaaią biochemiczną. Rozpuszczają żelatynę, zakwaszają i ścinają fermentują bezgazowo szereg węglowodanów. Na agarze z krwią niektóre szczepy wywołują hemolizę beta. Wytwarzają enzymy: katalazę, Itoaguhuę. hialuromcUzę, lipazę. lecytynazę i fosfatazę oraz DNA-azę. *. flnmkoarce wykazują dużą odporność na działanie różnych czynników fźsyeżnych i chemicznych. Rosną w podłożach z dodatkiem 15*/ąNaCrlub to* < W temperaturze 333 K (60°C) giną dopiero po półgodzinnym
<" lab aodsinoym ogrzewaniu. Wytrzymują działanie 1*/* fenolu w ciągu IS minut. Zabija je fenol 2*/* i związki chloru. Wytrzymałe są na wysycha o~<r VI sgą przezyć wiele tygodni poza ustrojem, zwłaszcza w obec-Mżct btnłka. np w wyschniętej ropie, na pościeli, w kurzu i innych miej-scach, gdzie ale dochodzą promienie słoneczne. W hodowlach przechowywanych w chłodni niektóre szczepy żyją ponad rok.
Wistową smokowców od Innych drobnoustrojów na telluryn potasowy,
dlnfe Ha MaCI w koncentracji 19*'t wykorzystano do sporządzania pożywek wy-PMMtk jak: pożywka Chapmana z 1JTU N»C1, pożywka Balrda-Parkera z tellury-cwes pMwewym czy pożywka Zrborltza z chlorkiem litu i tellurynero potasowym. H|Mk £*■ pmhk Uołoaaż smokowce z materiałów posiadających obfitą i różnorodną Sert bakteryjna. Z drusiej strony stwierdzono, że gronkowce są wrażliwe iUtoggMIl atofetoeych barwników anilinowych (fioł* t krystaliczny, zieleń brylan-tewadt, MsakM|m działanie tych barwników zostało wykorzystane do przygoto-waeiz (Mich pożywek wyMOregych. które hamują niepożądany wzrost gronkowców.
Clunóiftoaałł. Gronkowce wywołują u człowieka szereg schorzeń rćżasących się umłejKOwiemcm. objawami i przebiegiem klinicznym. Op BBjberdueJ pospolitych zakazeń należą skórne procesy miejscowe |czyrak, trądzik, ropienie ran). Gronkowcowe zakażenia można podzie-K BK
a) j chorzenia skóry (czyrak, trądzik, zastrzał, pęcherzyca noworod-
b) schorzenia błon śluzowych i surowiczych (nieżyty błon śluzowych tfcró£ oddechowych. angina, zapalenie zatok bocznych nosa, zapalenie etpłuznej. zapaleń :s opon mózgowych, zapalenie dróg moczowych, zapalenie jelit).
schorzenia narządowe (zapalenie sutków, płatowe i odoskrzelowe spalenie płac, zapalenie wsierdzia), d) schorzenia limfogenne (zapalenie szpiku kostnego), eł posocznice i ropowice.
Dawniej gronkowce były przede wszystkim przyczyna onsnniih»>, ; —