DSC08644 (3)

idei wszystko ogarniającej wyj_Q czas natura stała się dla

czas z łona się natury, z

niego przedmiotem.

Wszystko

w tonie macicrzynsKim z życiem rodzicielki) odzy_s^

do części przez pojęcie, objęcie, aktem woli i u mu Si! ,, ••    *    —    —P —PJ—— ^

^ł ’ ^v    O —    ... ^u‘ %-ipóki się o tym, ze są, nie przekonamy. O egzystencji przedmio-

SZCZeblaeh refleks:.] 7Piunptr7nvr>lii nr7plrnnvmamv c!a    i.mipiatnn^ia Muli r, r t a i

być w niej, w jej łonie, a zaczął być za jej okresem, bo ją ^ 'l)j| ^nowa, przedmiot umiejętności przyrodzenia jest w ruchu, po-i na nią patrzyć. Tym kształtem wszystkie się zmieniły stosy \ iiicważ natura jest w ruchu (naiurans), cóż z tego wynika? Oto że i śro-wieka z przyrodzeniem. Pierwej był w naturze; teraz ją umj_c-\ pojmowania, zbliżania się do natury także ruchomy być porozumie. Pierwej był w związku i porządku ogólnym; teraz /N w^,nien' środkiem J^cst umiejętność./A zatem umiejętność związek i porządek pojmuje. Owo niegdyś ścisłe, mocne^ ^nfl,ur^ ^ma ruchoma. ,

wactwo z przyrodzeniem (takie samo, jakie spaja płód jeszc,_eN ( ^Wsf^,|'^{0 s,}.^aje SM ^wszyslk° ^si« ^w P^raweJ ^TW>»

. * .    «_. ,.    .    . . . „ ^cHi. ności. Ruch jest jej cechą. Na tym zależy metoda nauki/Rzeczy ze-

wikłany w łonie macierzyńskim z życiem rodzicielki) od*,.! 1¹    ,,    ; .    \.    .    .

k ^nętrzne dla nas nie egzystują; mc o nich me wiemy,

szy od natury, teraz się ku niej zbliżamypo

znawań. Zbliżać się tym sposobem do natury nie jestże to ją p^/i ję_C j_e u me m w umie, czyli przez rozumowanie. Rozumowania

tjjjl (ów zewnętrznych przekonywamy się tylko umiejętnością, czyli przez 1,11

w a ć, umieć, czyli przez u m wyrozumieć?    * _tc odkrywają nam byt rzeczy pod zmysły nasze podpadających. My-

Taki początek i ten kres umiejętności przyrodzenia,| ślą sporządzamy sobie świat zewnętrzny. Rozumując budujemy gmach na zgłębieniu tej myśli zależy.    ! przyrodzenia i wszystkie ukazujące się w tym gmachu jawiska. Pra-

Nauki naturalne w tym tylko oświecić nas mogą: jaki zwią« wdziwy naturalista to, co widzi przed sobą, nie bierze, nie uważa tak, chodzi między nami a rzeczami pod zmysły nasze podpadajJi^a^° J^esf‘» ^a*^e jako się stało; prawdziwy filozof, badacz przy-Czyli innymi słowy: .między tym co jest, i tego że jest, niegodzenia jest architektem natury! Z jego umiejętnością zarazem po-a „tym co jest, i to wie“. — Między naturą zewnętrzną i człowiek wstaje, przedmiot umiejętności. Rzecz wnętrzna, osnowa rodzi się Powiedziałem, że £ami dla siebie stajemy się przediZW* ¹ formą nauki- ^{To jes,: rodzi się w jeg0 myśli}’ ^w P°^znawaniu-a zatem nie od razu Przychodzimy do tego punktu, ale £j] |^{uznawanlu Sl}? J^eg0 I ^na,urze- ^{Nie masz dla} 11^ani |H sem, w czasie. W miarę tego, jak sami dla siebie s t a j e m y si_ę>' H ^an' ^{elektrycznośc}i- ^ani magnetyzmu. Nie masz dla niego . . .    , .    , . .    ,,    .    ” żadnego kształtu, żadnej postaci. Do tego wszystkiego przychodzi

miotem, staje się także przedmiotem dla nas zewnętrzna, wii    .    , ,    ,    .    .    . \ , . .

, _    . ,,    , . ,    j .i . .. przez naukę, przez dialektykę; przez ciąg stopniowy twierdzeń i me-

natura.] Staje się!! [To dzielne, mocne, rzecz najdokładniej w    „ V *    ™ * i •    ,    .

:    - .    . ... _r. .    ,    ^{1 m} arzerwane następstwo myśli. Dla takiego badacza przyrodzenia na-

jące ✓opisujące wyrażenie naszej filozoficznej polszczyzny^ _nj(, _jes, „_a,_ura,_{a C2ylj objawiona> ale objaw},_ająca ■ g|

metodę i tryb postępowania w umiejętności przyroda^ _ natur ans.”

Ponieważ sami dla siebie stajemy się przedmiotem wewnętn /Wszystko się w prawdziwej staje umiejętnościłjlę prawdę miej-wiedzy, zatem to napę ja musi być skutkiem poprzednichjśpy\awsze we względzie. Los nauk przyrodzonych na tym zależy/umie-wnętrznych działań, Ilest produktem, wypadkiem, rezuItaten|jętność, gdzie się wszystko staje, wychodzi z najpierwszych począ-chu... Pierwej trzeba poznać siebie, dopiero potem naturę poznać iników, zaczyna od punktu genetyczneg o^adacz przyrodzenia, Jak siebie samych od razu nie poznajemy, tak i tego, co się poświęcający się takiej umiejętności, staje myślą w pierwotnej epoce nątrz nas dzieje, od razu poznać nie możemy; tym bardziej żetoifcatury i następne jej wieki historycznym przebiega porząd-się zewnątrz nas dzieje, w ustawnym jest ruchu, że z przyczynbezjfkjem... Pismo przyrównywa umiejętność, wiedzę, wiadomość* do stannie rodzą się skutki, a każdy skutek następnego skutku jest wzewa. Wielkie w tym rozumienie!! Jako i w innym porównaniu z ziar-ciyną itd.

i uNatura działa bezprzestannie; wszystko, co zewnątrz nas puS 11    ~ M    „ . .

,    * Czyli „w-ja-domosc , a zatem, co się we mnie, w ja, w moim ja stało. To jedno

gkmy, dzieje się, staje się, albo Stało się, czyli P^Łowo zawiera genesis umiejętnego trybu postępowania. Dziękujmy Niebu za taki ję-do skutku przez działanie. Każde jawisko w przyrodzeniu, |n a miejmy we czci i poważaniu naszego spółziemianina Rumińskiego, który szeroką f a k t U rn jest sumą poprzednich O p e r a C j kJa tak, ponieważ fl^orzyl drogę wyszukiwań pod względem filozoficzności mowy polskiej.

78

79