DSC09249

224

Do li grupy zalicza się sposoby otrzymywania powłok drogą napylania roztopionych cząstek proszkowego polimeru na nagrzaną powierzchnię przed-Tniotu (gazowo-płomieniowe).

Do III grupy zalicza się sposoby otrzymywania powłok drogą napylania elektrycznie naładowanych cząstek proszku na powierzchnię przeciwnie naładowanego przedmiotu (napylanie elektrostatyczne).

Wdrożenie każdego z wymienionych sposobów wymaga opracowania technologicznych parametrów procesu i zastosowania odpowiedniego wyposażenia. Przy wyborze sposobu nanoszenia trzeba zwrócić uwagę na typ polimeru i podłoża, ich własności, a także wymagane własności pokrycia.

A Napylanie fluidyzacyjne

Napylanie fluidyzacyjne polega na zanurzaniu i wynurzaniu w złożu fluidyzacyjnym nagrzanego przemiotu. Tworzenie się powłoki z proszku polimeru na podłożu metalowym jest wynikiem zetknięcia Się cząstek tworzywa z uprzednio nagrzaną powierzchnią przedmiotu metalowego.

W stałym strumieniu cząstek proces ten będzie się powtarzać aż do tak znacznego obniżenia się temperatury przedmiotu, że zaabsorbowana przezeń ilość ciepła nie wystarczy do nadtopienia dalszych uderzających cząstek. W procesie tworzenia się powłoki w złożu fluidyzacyjnym rozróżnia się trzy etapy:

a)    powstawanie powłoki jednowarstwowej z cząstek tworzywa topiącego się na powierzchni przedmiotu w wyniku bezpośredniego styku.

b)    wzrost grubości powłoki wskutek stapiania się ziaren stykających się z tworzywem już stopionym; czynnikiem wzorstu grubości powłoki jest w tym okresie przenoszenie ciepła z przedmiotu do przylegających cząstek tworzywa poprzez stopioną warstwę,

c)    zahamowanie wzrostu grubości powłoki w wyniku utraty ciepła przez przedmiot i małej przewodności cieplnej tworzywa.

Pizebieg zmian temperatury tworzywa przedstawiono na rys 1.

Rys. 1. Zmiana temperatury tworzywa w procesie powlekania fluidalnego: ti-tempera-tura złoża (gazu fluidalnego i proszku tworzywa, ^-temperatura powłoki, h-temperatura topnienia polimeru; l-okres tworzenia się powłoki jednowarstwowej, II- wzrost grubości powłoki, lll-zaniki wzrostu grubości powłoki

Wpływ kształtu powlekanego przedmiotu na przebieg procesu powstawania powłoki jest widoczny na rys. 2.

W przypadkach bryły o kształcie sześcianu występują zawirowania strumienia opływających cząstek, w przeciwieństwie do przypadku kształtów kulistych. Zawirowania strumienia gazu powodują różnice temperatur między poszczególnymi punktami powierzchni przedmiotu, a naroża bryły stanowią punkty o największych stratach ciepła przez przedmiot. Istotnym elementem tworzenia się powłoki, obok odpowiedniej ilości ciepła, jest takie ułożenie luźnego proszku, aby między ziarnami istniały możliwie liczne punkty styku. Im większa liczba punktów kontaktowych między ziarnami, tym łatwiej i energiczniej przebiega proces. Na podstawie analizy materiałów fotograficznych przyjęto model spiekania ziaren proszku tworzywa przedstawiony na rys. 3.