DSC09832

92

Lekarz

Co lo było m westchnienie! Ciężkie! musi by<5 brzemię Ol sercu,

Dama

Nip błiolflłobym mieć jaj M^,na w moim oloio aa wszystkie /.itszc/yiy )_f,^_f śwista.

Ukan

W nemy lamoj.

Dama

Nie daj mi. ftuiie, tego dożyć!

Lukan

CImwuIm lego radaru leży poza obrębem mojej iinnejęlrioźoi, Ziiułcm jednakże łudzi, co śpręc chodzili, a mimo lo skonuli bogobojnie na loźn,

Lady Makbet

Umyj |nn wri szU/rok; nie wyględnj luk blado. Powtur/.nrn ci, Hanko pogrzc. Uny. nie powalanie więcej.

Lduri Czy lak?

Lady Makbet

Da kUka! do łóżka! kołaluję do bramy, Pójdź, pójdź! pójdź! daj rękę! Co się •lało, od*ta/- H mr mnie. Do łóźlui! do łóżka! do łóżka! fl|cfade.

Lekan

Teraz się idzie położyć?

Daau Nie inaczej.

Lekarz

Zły lo alan. Czyny przeciwne naturze Rodzę przeciwny naturze niepokój;

Skrycie dręczone aumienie powierza Nieraz poduszce tajemnic duszy.

Jej potrzebniejszy kaiędz niż lek,u/, Boże,

Przełiacz nam grzecznym! Nie odstęp jej, pani;

Miej ję na oku i pochowaj wazyatkn,

Czym by aię mogła uszkodzić. Dobranoc.

Ib, co widziałem, i lo, co słyszałem,

Wprawiło umysł mój i zmysły moje W niewysłowionr odurzenie, Mydlę, łącz nie fanem mówił.

Ważny cytat; lakarz o powo* dach obłędu Lady Makbet

Pam«

fvtlu»Uv

SCftNĄ 2

%

wobiluy duniyiuiAihirifo zumlm,

Hlmuiih, CalthncHt, Ani(iu, mnim i żolnleru,,

^Hcntellli

Angielskie wojaka nudcięgaję. Malk/dm,

Wuj jego Siwurd i dzielny nasz Makdnf W ns ich czele. Zemsta wre w ich piersiach I nie dziw; bowiem to, co oni znieśli,

Trups l>y mogło wściekłościę zapalić,

Angu*

(bd lasem Biniaro zejdziemy się z nimi;

Tamtędy idzie ich droga.

I Ciłlhm MO

Nie wiecie,

Czy I l Donulhein z bratern?

LeniioK

Ze go nie nui,

Mogę /.upewnić: mam apia wszystkich osób Rrzy nim będęcych. Jest lam syn Siwarda I siła młodzi gofobrodej^, która Pienrszy raz teraz ma daó walnę próbę Swojego męstwu.

I Meiiteitłi

Cóż porabia tyran?

Całthness

Olmsrowuje dunzynaóski zamek.

Niektórzy mówię, że oszalał; inni,

Mniejazę żywięcy ku niemu nienawiść,

Zwę to rycerskim zapałem. Z tym wszystkim ffanę jest rzeczę, że chorej swej sprawy Nie może oprzeć na karbach porzędku.

•wtlfaiii/a w uwimiIu: zbyt młodsi.