DSCF0034

350

cją i że alegoryzacja jest środkiem, za pomocą którego * darzenia nabierają sensów moralnych i etycznych, a nie -ko wymiaru czysto przyczynowego, znalazłem drogę <j₀ ™ łączenia języka, jakiego historycy używają do opisyw^ swych odniesień, z różnymi rodzajami kodów (fabulary^ cją, argumentacją, ideologizacją) używanych do nadawaj im znaczeń. Pozwoliło mi to — a przynajmniej sądziłem,: tak się stało - na wyjaśnienie, dlaczego różni historycy^ rzyli radykalnie odmienne, by nie rzec antytetyczne, U równie przekonujące opisy tych samych zjawisk, nie inaczając” przy tym faktów ani nie gwałcąc żadnej z uzna, nych reguł postępowania z materiałem dowodowym. Pozwj, liło mi to też odkryć w dziełach wielkich historyków czasów i minionych pewne zalety bez oceniania ich według kryteriów obowiązujących dzisiaj, c©^: jestprzykładem głęboko ahisto. rycznego podejścia do studiów nad wszelkimi aspektami prze. szłości, z przeszłością historiografii włącznie.

Przełożył Marek Wtlajiś

Tytuł ty nego ąrtyk ski jako „Ii Their Vicisi i ich zmier niemieckie przekładu, co dosłow można by j [p/otr] ,To, buł, w jaki wszystkim policjiKęii może tu b)

¹    Taki też wartego w wy Freud. Warsza

2    W język których nie $]