DSCF0084

207

lfc§>

Dzieje bajeczne Polski

do teraz, jednak stare miasta, grody i siedziby, chociaż mają nazwy przekształcone po niemiecku, zachowały jednak do dzisiejszych dni swe pierwotne brzmienie, mianowicie:    Buków¹, Dobin², Brema, Mikelburg³, Lunemburg⁴, Aldemburg⁵,

Raceburg⁶, Segeberg⁷, Plunę⁸, Szlezwik, Iłów⁰, Swarzyn¹⁰, Malechów¹¹, Roztoka¹², Kuczin¹³, Werle¹⁴. Przeszły zaś wspomniane ziemie i krainy Słowian wraz z miastami i zamkami w ręce Sasów, Westfalczyków, Holendrów, Fryzów i innych narodów posługujących się językiem niemieckim, a z czasem książęta, dostojnicy, panowie i szlachta wspomnianych ziem zostali przez Niemców wyniszczeni i wyrzuceni aż do ostatniego Niklota¹⁵, księcia Słowian, z dwoma synami Przybysławem¹⁶ i Warcisławem, [który uległ przemocy] Henryka Lwa¹⁷ księcia Sasów. Jednak po osadach i siołach do dnia dzisiejszego mieszkają chłopi słowiańscy, którzy posługują się nie innym językiem, jak polskim czy słowiańskim, chociaż zepsutym i po większej części zmienionym z powodu zmieszania i sąsiedztwa z innymi językami i narodami.

¹ Buków (Bukkow) starosłowiański port nadbałtycki położony na płn. od Wyszomierza (Wismar).

⁹ Dobin (Dobbin) — gród słowiański w prowincji Meklemburg w pobliżu jeziora Kraków.

³    Meklemburg dawniej Mikilinburg — jeden z największych grodów obodrzyckich, siedziba księcia, później główne miasto prowincji niemieckiej Meklemburg. Nazwa słowiańska mogła brzmieć Mechlin, zob. J. Nalepa, Pierwotne brzmienie nazw Meklemburga i Ratzeburga (Mechlin i Raciąż?), Przegl. Zach. 1953, z. 9—10, s. 261—277.

⁴    Liineburg leży nad rzeczką Ilmenau na południe od Hamburga nad Łabą. Nazwy słowiańskiej brak.

⁵    Oldenburg na Półwyspie Wagryjskim, u kronikarzy niemieckich X—XI w. Aldinburg — główny gród Wągrów. Nazwa słowiańska dziś odtworzona brzmi Starogród Wagryjski.

⁶    Położony na płd. od Lubeki w pobliżu jeziora Hatzeburger-See, duży gród obodrzycki, siedziba księcia. Nazwa słowiańska mogła brzmieć Raciąż, zob. przyp. 3.

⁷    Gród z XII w. na zachód od Lubeki blisko rzeki Trawy. Nazwy słowiańskiej brak.

⁸    Plon, Plunę — gród wagryjski na przesmyku lądu wśród jeziora Ploner-See we wschodniej części prowincji Holsztyn.

⁹    Leżał — koło wsi Ilow, niedaleko Wyszomierza, gród i port obodrzycki.

¹⁰    Gród obodrzycki nad jeziorem Schweriner-See, dziś miasto w Meklemburgii. Nazwa słowiańska mogła brzmieć Swarzyn.

¹¹    Malechów, niem. Malchow, nad Flessen-See w Meklemburgii, dawny gród obodrzycki.

¹⁹ Dziś Rostock, dawny gród portowy obodrzycki u ujścia rzeki Warnawy.

¹⁸ Kucin, niem. Kessin, gród obodrzycki koło Roztoki na prawym brzegu Warnawy.

¹⁴ Werle, Wurle, Orla nad Warnawą na płd. od Roztoki, gród obodrzycki.

¹⁶    Książę obodrzycki zginął w 1160 r.

¹⁸ Przybysław syn Niklota książę Chyżan, Połabów i Wągrów, później Obodrzyców (XII w.). Warcisław, książę Czrezpienian, syn Niklota.

¹⁷    Książę saski i bawarski ur. 1129, zm. w 1195 r.

<&§>