150
Jaźni, którą obdarował Miciński swego nadczłowieka, prowadzi nie do immoralizmu, lecz do uniwersalizmu etycznego. Wątki nietzsche-ańskie uzupełnił autor romantyczną kategorią Miłości, konstytuując^ się w doświadczeniu intuicyjnym. Metafizyczne przeżycie Miłościwi wspólnoty Jaźni, łączącej się z innymi przez uczestnictwo w Jaźni Kosmicznej, wyraża się w micie nadczłowieka jako ideał braterstwa^ Nadczłowiek, jak Duch Słowackiego, tworzy wolą przez miłość, j Źródłem praw moralnych jest indywiduum, ale nie jako zwierzę w człowieku, lecz absolutna Jaźń. Z nadświadomości zatem płyną postulaty moralne, indywidualne, lecz obejmujące całą ludzkość. Prawo wzrostu, potęgowania życia i miłości jest więzią moralną, podstawąj sojuszu wielkich indywidualistów. Stąd nadczłowiek Micińskiego nie jest ..nietrwałym typem wyższym”, lecz postulatem ..nadgatunku"; i „rasy słonecznej”, Słowackiego „anielstwa globowego”, w którym uczestniczyć będzie cała ludzkość. Bezwzględny elitaryzm, wyrażając)! się w Micińskiego podziale na „ludzi wolnych” i stado jest wzorol wany na elitaryzmie Słowackiego, nie Nietzschego. Nadczłowiek, jako twórca, jest Królem Duchem zbiorowości, przywódcą i narzędziem ewolucji.
Mimo iż status jego jest postulatem dla całej ludzkości, droga-do nadczłowieczeństwa jest dwojaka: twórcza i naśladowcza. Drol ga twórcza, polegająca na samodzielnym dojściu do prawd metal fizycznych i odnalezieniu włąsnej woli mocy, możliwa jest tylko! dla geniuszy; dla tych, którzy potrafią znieść cierpienie, rozpacz! niewiedzy, wytrzymają ciężar wolności. Tych geniuszy utożsamił Miciński z romantycznym Królem Duchem, tworzącym nowe drogi dla zbiorowości. Działalność destrukcyjna — burzenie wartości, będące! wstępem do uzyskania świadomości autonomii — nie jest natomiast] polecana tłumowi, który tracąc oparcie w normach społecznych] nie potrafi wyjść poza anarchię i egoizm. Geniusz-indywidualista] jest podmiotem jednocześnie czynu wewnętrznego i historycznego;] tworzy siebie i tworzy życie. Człowiek tłumu może dokonać swoi jego czynu wewnętrznego jedynie w oparciu o ukazane mu idee -przyjmując je za własne. Wolność i twórcza aktywność są atrybutami' każdego człowieka, ale świadomość ich dają ludzkości wielcy indywi-i dualni przywódcy. Toteż postulat nadczłowieczeństwa musi zostaćj sformułowany także jako program dla wspólnoty — mit społeczny, ideał wyzwalający.
..Wieszczowie nasi odgadli tajemnicę polskich przeznaczeń, siląc jję wytworzyć przedziwną rasę słoneczną, która by skrzyżowała Y swoim sercu błyskawicę czynu z głębiną natchnienia - i była istotnym obrazem Boga unoszącego się nad mrokiem, wyłaniającego nowe światy z nicości"125. Mit społeczny tworzy Miciński jako program mesjaniczny, ideę powołania narodowego. A ścisłej, nie tworzy, tylko akceptuje mesjanizm romantyczny, dostosowując go do własnej metafizyki jako koncepcji „ewolucji twórczej". Z romantycznych mesjanizm ów najbliższy jest mu mesjanizm Słowackiego, rozumiany jako idea „ojczyzny z ducha", poprzedzająca uniwersalny Kościół Ludzkości. Mesjanizm Micińskiego nie jest koncepcją narodu wybranego, nie opiera się na objawieniu i powołaniu; mesjanizm -to nowa twórcza idea, jaką wznosi naród do kultury ludzkości i którą ofiarowuje całemu światu.
Istotne zmiany do modelu romantycznego wprowadza Miciński. zastępując pojęcie „ducha narodu” pojęciem Jaźni. Ta „Jaźń narodu", aczkolwiek występuje stale w jego pismach, jest dość niejasna. Wobec romantycznych mesjanizmów wydaje się najbliższa koncepcji Słowackiego, jako pojęcie zbiorowe dla agregacji duchów indywidualnych, skupionych wokół jednego celu, zintegrowanych wspólną ideą. W metafizyce Micińskiego istnieją Jaźnie indywidualne i Jaźń Kosmiczna, nie ma miejsca dla żadnego pośredniego Jestestwa metafizycznego". Na jego koncepcji zaważyły chyba woluntarystyczne teorie narodu, aczkolwiek nie widać ich bezpośrednich wpływów126.
Naród konsoliduje się jako „strumień twórczości”, wyznaczony napięciem energii i celem, na który twórczość jest zorientowana. Wola
125 T. Miciński: Straceńcy, [w:] Do źródeł duszy polskiej, s. 12.
126 Np. znana w Połsce praca Renana, określająca więź narodową jako wolę wspólnej twórczości. Omówienie: „Prawda" 1882, nr 39. Należy oczywiście pamiętać, że mesjanizm Micińskiego nię jest mesjanizmem sensu stricto. według definicji A. Walickiego (Filozofia a mesjanizm. Warszawa 1970). Nie może nim być z uwagi na przyjętą przez Micińskiego koncepcję ewolucji twórczej bez teleologn. Jedynym „przeznaczeniem” i prawem jest dla niego tendencja życia jako ..wwnagame