DSCN0206

Zbierzcie się teraz czwórkami i porozmawiajcie o swoim doświadczeniu Macie na to 5 minut...

Teraz wybierzcie sobie partnera..

Najpierw ustalcie, który z was jest większy... Większy będzie mówił głośnym, mocnym głosem. Mniejszy niech mówi głosem płaczliwym. Rozmawiajcie o czymkolwiek i poczekajcie, co się zdarzy... (1 min.)

Przerwijcie rozmowę i zamieńcie się rolami. Niech większy mówi głosem płaczliwym, a mniejszy mocnym głosem. Rozmawiajcie na dowolny temat.. (1 min.)

Przerwijcie i poszukajcie sobie nowego partnera...

Ustalcie, kto jest większy, a kto mniejszy... Teraz mniejszy niech mówi całkiem spokojnym, mechanicznym głosem, nie wkładając w to żadnego uczucia, większy niech mówi głosem bardzo uczuciowym. Rozmawiajcie na jakiś temat... (1 min.)

Przerwijcie rozmowę i zamieńcie się rolami. Większy mówi teraz spokojnym, mechanicznym głosem, a mniejszy wkłada w głos wiele uczucia... (1 min.)

Porozmawiajcie z partnerem o doświadczeniach. Co odkryliście? — Kiedy w ogóle mówicie płaczliwie?—Kiedy w ogóle mówicie raczej mocno i pewnie? — Kiedy mówicie spokojnym i mechanicznym głosem, a kiedy głosem pełnym uczucia?

Macie 5 minut na wymianę doświadczeń...

KRYTERIA OCENY

□    Czy ten eksperyment podobał mi się?

□    Czy znam osobę, która ma szczególnie twardy głos?

□    Czy znam osobę, która ma szczególnie miękki głos?

O U których osób zwracam szczególną uwagę na brzmienie ich głosu?

O Co wtedy jest dla mnie ważne?

□    Czy inne osoby zwracają uwagę na brzmienie mojego głosu?

O W jakim stopniu zwracamy w grupie uwagę na brzmienie naszych głosów?

□    Czyj głos lubię tu szczególnie?

O Czyj głos mnie czasem irytuje?

□    Czego się w tej zabawie nauczyłem?

O Czy w przyszłości chciałbym robić coś innego jak dotychczas?

O Jak się teraz czuję?

DOŚWIADCZENIA

Ażeby dzieci wyniosły coś z tego eksperymentu, należy często wracać później w pracy zespołowej do jakości własnego głosu i głosu innych dzieci.

ROZMOWA RĄK

(z tradycji gier sensytywnych — Encountertradition)

CELE

Dzieci ćwiczą porozumiewanie się bez stów—tylko przy pomocy rąk. Ręce są wprawdzie najważniejszymi narządami kontaktowania się ludzi, ale wiele dzieci rzadko używa swoich rąk w ramach międzyludzkiej komunikacji, natomiast zbyt często tylko do wyrażania agresji.

UCZESTNICY Wszyscy od 10 lat.

BCZAS TRWANIA

Około 10 minut.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym z wami wypróbować zabawę, która nazywa się „Rozmowa rąk”. Wybierzcie partnera, którego jesteście ciekawi... Połóżcie się na podłodze tak, żeby wasze głowy się dotykały, a nogi były wyprostowane w przeciwnym kierunku... Nie rozmawiajcie; teraz musicie mówić tylko rękami... Podnieście ramiona nad głowę w taki sposób, że będą dotykały ramion partnera...

Teraz niech wasze ręce powiedzą sobie dzień dobry. Porozmawiajcie trochę rękami...

Jakie są ręce waszego partnera w dotyku?... Czy są miękkie? Czy są szorstkie?... Czy są żywe? Czy mało ruchliwe?... Co jeszcze zauważyliście na rękach waszego partnera?... (10 sek.)

Teraz niech wasze ręce tańczą... (10 sek.)

Teraz biegajcie razem... (10 sek.)

Teraz wędrujcie razem... (10 sek.)

Teraz skaczcie razem... (10 sek.)

Teraz szepczcie... (10 sek.)

Teraz powiedzcie sobie, że jesteście szczęśliwi... (10 sek.)

Teraz powiedzcie sobie, że jesteście smutni... (10 sek.)

Teraz powiedzcie sobie, że jesteście wściekli... (10 sek.)

Teraz powiedzcie sobie, że jesteście zmęczeni... (10 sek.)

47