— Jak to było, gdy zostaliście pochwyceni?
— Jak czuliście się, gdy chwytaliście partnera?
— Czy mieliście zamknięte oczy?
Macic 5 minut na wymianę refleksji...
KRYTERIA OCENY
O Czy eksperyment podobał mi się?
O Co fizycznie czułem, gdy padałem?
O Co ułatwiło mi upadanie?
O Ile zaufania miałem przedtem do swojego partnera?
O Czy pod tym względem coś się zmieniło?
O Wobec którego dziecka miałbym zastrzeżenia odnośnie do mojego un dania? a
O Czy chciałbym, żeby mnie złapał nasz prowadzący?
O Co jeszcze rzuciło mi się w oczy?
Ekspeiyment jest dobrym wstępem do tematyki zaufania.
Wariant: Starszym dzieciom można zlecić napisanie krótkiego wiersza o wrażeniach związanych z upadaniem.
&
CELE
Dzieci ćwiczą dawanie czegoś innym, mogą sobie uświadomić, komu chciałyby coś dać, co chcą dać, jak sic czują, gdy coś otrzymują lub nie otrzymują. Proces wszechstronnego obdarowywania pogłębia w grupie zaufanie.
UCZESTNICY Od 8 lat.
CZAS TRWANIA
W zależności od wielkości grupy 15-30 minut.
POMOCE Papier i ołówek.
Chciałbym z wami wypróbować zabawę, która nazywa się „Podarunki”. U— Wyobraźcie sobie, że wszystko na świecie możecie podarować. Możecie przygotować prezenty, jakie tylko zechcecie—duże i małe, zwyczajne i niezwykłe.
Rozejrzyjcie się w grupie i wybierzcie jedno lub kilkoro dzieci, którym pragniecie coś podarować...
Gdy ustalicie, komu chcielibyście coś podarować, zapiszcie ten podarunek na kartce papieru. Na zastanowienie się macie 5 minut...
Teraz możecie po kolei swoje prezenty rozdawać. Podejdźcie z kartką do wybranego dziecka i powiedzcie głośno, co chcecie mu podarować. Zaczynajcie każde zdanie od imienia danej osoby. Podajcie także powód wyboru swojego podarunku. Powiedzcie na przykład: „Aniu, wręczam ci duży tort czekoladowy, ponieważ wiem, że lubisz słodycze”. Lub: „Olku, wręczam ci małego pieska, żebyś miał coś do głaskania”.
□ Czy zabawa podobała mi się?
□ Co było dla mnie piękniejsze: wręczać lub otrzymać podarunek?
109