DSCN0284 (4)

fonetyka

Alfabet

Język łaciński posługuje się 24 literami (głoskami):

ABCDEFGHIKL MNOPQRSTUVXYZ j

abcdefgłiiklmnopqrstuvxyz

Głoski dzielą się na:

1.    samogłoski (yocales): a, e, i, o, u, y,

2.    dwugłoski (diphthongi): ae, oe, au, eu, oi, ui,

3.    spółgłoski (consonantes): b, c, d, f, g , h, k, 1, m, n, p, q, _r, s, t, v, x, z.

Wymowa

Głoski łacińskie wymawia się jak polskie z wyjątkiem niektórych: i — na początku wyrazu przed samogłoską oraz między samogłoskami wymawia się jak polskie j, np.: iam, maior — wymawiaj jam, major.

ae — wymawia się jak polskie e, np.: aegrótus, feriae — wymawiaj egrotus, ferie.

oe — wymawia się jak e, np.: lagoena — wymawiaj lagena.

Uwaga 1. Dla zaznaczenia, że ae, oe należy wymawiać jako dwie osobne samogłoski, kładzie się dwie kropki na drugiej samogłosce, np.: poeta, aer wymawiaj poeta, aer.

^c ' brzmiało u Rzymian zawsze jak k, ale od V w.n.e. zaczęto wymawiać: ^c przed samogłoskami e, i, y, przed dwugłoskami ae, oe, eu jak c, np.. cito, cerebrum, caełum, coepi, Cyprus — wymawiaj — cito, cerebrum, ce-bim, cepi, Cyprus

^c — przed samogłoskami a, o, u, przed spółgłoskami oraz na końcu wyra-^Zu jak k, np.: medicus, classis, nunc — wymawiaj medikus, klassis, nun

^ch — wymawia się jak polskie ch, np.: chirurgus — wymawiaj cliirurgus. Pisownię taką mają wyrazy pochodzące z języka greckiego, k odpowiada polskiemu k; występuje tylko w kilku wyiazac i.

^ae5 Kalium.

121