DSCN0461 (2)

Do strugania używane są noże podobne do noży tokarskich, lecz różniące się od nich kształtami trzonków. Noże strugarskie wyrabia się wyłącznie ze stali szybkotnącej. Nakładki z węglików spiekanych nie są stosowane ze względu na uderzeniowy charakter pracy noża, stosunkowo niewielką szybkość skrawania (do 50 m/min) i dobre chłodzenie przy ruchu jałowym.

W praktyce stosuje się przeważnie noże o trzonku prostym. Nóż strugarski jest zamocowany w imaku (ryś. 197). Aby zapo-

Rys. 197.

Imak

strugarki

Rys. 198. Ruchy hoża-strugarki

biec drganiom i wyginaniu się noża, zamocowuje się go silnie śrubami, przy czym jego część wystająca powinna być jak najkrótsza (rys. 198).

Na rysunku 199 przedstawiono konstrukcję, napęd i regulację skoku suwaka strugarki poprzecznej, a na rysunku 200 poprzeczny posuw stołu. Korpus strugarki poprzecznej w górnej swej części ma prowadnice poziome, w których ruchem posuwowo-zwrot-nym porusza się suwak napędzany wahającym się. jarzmem. Napęd jarzmem otrzymuje się w następujący sposób: Silnik elektryczny, zwykle wbudowany w korpus strugarki, napędza paskami klinowymi koło 1, a poprzez skrzynkę przekładniową — koła zębate 2, 3 i 4. Z koła zębatego 4 ruch zostaje przeniesiony na duże koło zębate 5, na którego czołowej powierzchni jest osadzony czop 6. Czop ten może być przesuwany w prowadnicach promieniowych po śrubie 7 na skutek pokręcania korbą ręczną za pośrednictwem dwóch kół zębatych stożkowych, zajmując różne położenia (bliżej lub dalej) w stosunku do osi koła 5. Na czopie 6

amm

Napęd

¹ Kys. 199. Konstrukcja strugarki poprzecznej