DSCN0471

bardzo kruche i łatwo pękają wskutek miejscowego nagrzania) oraz stosować ciągłe i obfite chłodzenie.

Niedopuszczalne jest zanurzenie nagrzanej płytki w naczyniu z wodą, gdyż to spowoduje jej pęknięcie.

Materiały ścierne. Materiały ścierne i rodzaje ściernic omówione ' są szczegółowo w „Materiałoznawstwie’ ’. Jednakże dla^ przypomnienia niektóre wiadomości zostaną tutaj powtórzone.

frezarskiej

Do wyrobu ściernic stosuje się różne materiały w postaci ziarn połączonych spoiwem.

Wielkość ziarn (ziarnistość) określa się w mikronach.

Twardość ściernicy nie zależy od twardości ziarn, lecz od rodzaju spoiwa.

Kształty ściernic są dostosowane do różnych rodzajów obróbki i kształtów przedmiotów obrabianych. Rysunek 241 przedstawia najczęściej stosowane ściernice. Prędkości obwodowe ściernic powinny wynosić 15-r- 50 m/sek.

Prawidłowość zamocowania ściernicy na wrzecionie decyduje o bezpieczeństwie pracy i w znacznej mierze o dokładności wykonania (rys. 242). Przed zamocowaniem ściernicy na wrzecionie należy przez stuknięcie palcem sprawdzić, czy nie uległa ona pęknięciu, a po zamocowaniu prawidłowo założyć osłonę. W miarę zużywania się obrzeża ściernicy traci ono swój pierwotny zarys, który należy przywrócić za pomocą diamentu (rys. ,243). Ściernicę oczyszcza się za pomocą specjalnego przyrządu (rys. 244).

Do wyrobu ściernic używa się materiałów kopalnych, jak ko-

rund, granat i szmergiel, których głównym składnikiem jest tlenek glinu (A1₂0₃). Wskutek zanieczyszczeń mają one różne twardości i dlatego są coraz częściej zastępowane materiałami sztucz-

Tarczowa plaska