De kie mi prenas la segon ?
— Vi prenas la segon de sur la pianko (de sub la tablo
la estrado). ’ ^
ću mi staras la segon ?
— Ne, vi ne staras la segon, sed vi starigas la segon.
Kien mi starigas la segon?
B* Vi starigas la segon sur la tablon (sur la benkon).
Kion mi faras?
— Vi prenas la segon.
De kie mi prenas la segon?
— Vi prenas la segon de sur la tablo (de sur la benko).
Cu mi starigas nun la segon?
Ne, vi ne starigas nun la segon, sed vi kusigas gin.
Kien mi kusigas gin?
— Vi kusigas gin sur la plankon (sur la tablon, sur la ben-kon).
Kion faras mi kaj kion faras la sego?
— Vi kusigas la segon kaj la sego kusas.
Kiu sidas ci tie en la unua benko?
— ći tie en la unua benko sidas la lernanto N.
Kion faras mi?
— Vi prenas la lemanton N.
De kie mi prenas lin?
— Vi prenas lin de (sur) la sego (el la benko).
Cu mi sidas lin?
— Ne, vi ne sidas lin, sed vi sidigas lin.
Kien mi sidigas lin?
— Vi sidigas lin en la lastan benkon.
Kien kusigas (metas, mallevas) la patrino malgrandan infanon?
— La patrino ku§igas (metas, mallevas) malgrandan infanon w la liton.
Kiun en-lit-ig-as (metas, mallevas, ku§igas en la liton) la patrino?
— La patrino enlitigas la infanon.
Kion mi en-pos-ig-as (metas en la poson)?
— Vi enposigas la krajonon.
Mi petas vin, lernantoj (-inoj), en-kap-ig-u al vi bonę novajfl vortojn kaj malnovajn vortojn kun tre grava sufikso -ig.
DEMANDOJ
1. Cu en via hejmo estas nur unu fomo?
2. Kion faras la fomoj?
3. Cu vi §atas promeni sola?
4. Cu vi ofte purigas vian veston?
5. Kiu kuracas (sanigas) gemalsanulojn?
6. Cu en nunaj tempoj estas multaj śenlaboruloj ?
7. Cu gemalsanuloj estas gajaj kaj felićaj?
8. Kio malfelićigas gemalsanulojn?
9. Cu en Esperanta konversacio mi starigas al vi tre malfacilajn demandojn?
10. Kio felićigas vin en viaj lemejaj tempoj?
D. POR TRADUKO
Piece w domu naszych sąsiadów są złe i dymią, dlatego (one) nie ogrzewają dobrze ich pokojów. W poczekalniach lekarzy leży na stole dużo różnych gazet, które ludzie czytają.
Przynieś mi, proszę cię, z przyległego pokoju mój zeszyt do (tł. dla) języka Esperanto. Mój brat idzie zaraz do przyległego pokoju, bierze ten zeszyt ze stołu i przynosi mi go.
Wieczorem matka kładzie swoje małe dziecko do łóżka, a rano bierze je znowu z łóżka. Nauczyciel w konwersacji esperanckiej stawia uczniom różne pytania, na które oni łatwo odpowiadają, jeśli tylko uważają.
Przyrostek -ig jest bardzo praktyczny i użyteczny. (On) pomaga nam tworzyć doskonałe wyrazy, które mają bogatą treść i są przyjemne dla naszego ucha.
19. I>EKNAtJA LECIONO A. GRAMAHKO
Wszystkie osoby i liczby czasu przeszłego czasowników mają końcówkę -is, np.: mi legis *czytałem (-am)\
Czas przyszły ma końcówkę -os, np.: si legos 'będzie czytała’.