DSCN0913

czona jest serdecznością i należytą opieką ze strony obydwojga rodziców,^ Sama jest silnie związana uczuciowo z rodzicami, jest posłuszna, nie spraJU wia kłopotów wychowawczych.

Od I klasy dziewczynka uczyła się dobrze. Obecnie należy do najlep-\| szych uczniów w klasie. U nauczycieli ma opinię uczennicy zdolnej, a przy tym pilnej. Na lekcjach uważa, zadane prace domowe są zawsze staranniej odrobione. Agnieszce nie zdarza się zapomnieć przyborów szkolnych, zgufl bić zeszytu itp. Lekcje odrabia po przyjściu ze szkoły. Na ogół odrabia jefl samodzielnie, nieraz tylko prosi rodziców, aby odpytali ją z wyuczonej lekcji. Niepowodzenia w szkole zdarzają się jej bardzo rzadko i reaguje na|jj nie spokojnie. Nie płacze, gdy otrzyma zły stopień lub zostanie zganiona Stara się jednak o to, aby przy najbliższej okazji wykazać się wiadomością- ■ mi i dobrym zachowaniem. Obserwując sposób reagowania dziewczynki,! można sądzić, że ma silny, zrównoważony typ układu nerwowego. .

Agnieszka dużo czyta, przeważnie są to książki przygodowe. Dwa razy w tygodniu uczęszcza na lekcje języka angielskiego, jeden raz na pływalnię.

Jeszcze przed pójściem do szkoły dziewczynka bardzo garnęła się do; towarzystwa dzieci. Do przedszkola chodziła chętnie ze względu na możliwość wspólnej zabawy z rówieśnikami. Na prośbę dziewczynki matka często zezwalała jej na zapraszanie koleżanek do domu lub ich odwiedzanie. W towarzystwie rówieśników była pogodna, zrównoważona, skłonna do ustępstw. Zdarzało się, że opowiadała rodzicom, iż któreś z dzieci ją uderzyło; matka zachęcała do ustępstwa, ojciec do samoobrony. Pewnego razu, gdy Agnieszka zobaczyła ojca wynoszącego śmieci, znienacka mocno uderzyła chłopca, który przedtem systematycznie jej dokuczał. Rodzice zaprosili tego Chłopca do mieszkania i Agnieszka musiała go przeprosić. To oył jedyny incydent jej agresywnego zachowania w stosunku do rówieśników, który pamięta matką. W wielu przedszkolnym dziewczynka dużo przebywała na podwórku. Dzieci Szukały jej towarzystwa, zawsze otoczona była grupką koleżanek i kolegów. Matka tłumaczy to tym, że dziewczynka 'zawsze miała ciekawe pomysły zabawy, była wesoła, delikatna w kontaktach z dziećmi, chętnie podporządkowywała się regułom gry d nie ujawniała tendencji do zachowania agresywnego.

Do I klasy Agnieszka poszła z dziećmi, z którymi uczęszczała do przedszkola. Osiągnięcia szkolne umocniły jej pozycję w grupie rówieśniczej. Od II klasy co roku była wybierana na gospodarza klasy. Według opinii nauczycieli z funkcji tej wywiązuje się bardzo dobrze. Dziewczynka chętnie zgłasza się do prac społecznych, ładnie rysuje, często więc wykonuje gazetki szkolne, które zdobią klasę, a także korytarz szkolny. Agnieszka chętnie zabiera głos w sprawach klasy. Zgłasza ciekawe propozycje, dotyczące np. zorganizowania konkursu na zabawie szkolnej; razem z grupką innych dzieci przygotowuje program wycieczki szkolnej itp. Dzieci liczą się z jej opinią; gdy np. nauczycielka zwróciła się do uczniów z zapytaniem, jak zorganizować w klasie Dzień Matki, w klasie słyszało się głosy

22