DSCN1234 (2)

Mistrz Jan z Lindau - budowniczy XVI-wiecznych fortyfikacji w Gdańsku i Wrocławiu

ghen włączony został do etapu końcowego budowy, pozostawiając w części przez siebie realizowanej ślad swej indywidualności twórczej¹". Podobnie jak miało to miejsce w przypadku twierdzy Wisłoujście, kończył inwestycje miejskie po przeniesieniu się Schneidera do Wrocławia.

W roku 1589 Jan z Lindau dwukrotnie zwracał się do rady miejskiej Gdańska o podwyżkę wynagrodzenia i prawo do 8 tygodni podróży studialnych oraz zabezpieczenia rodziny na wypadek jego śmierci; w styczniu 1590 roku rada przychyliła się do oczekiwań Schneidera. Mimo to rok później¹⁹ rada miasta Wrocławia podpisała ze Schneiderem korzystny dla niego 6-letni kontrakt z uposażeniem rocznym 700 talarów i licznymi dodatkowymi świadczeniami. W 1597 kontrakt ten przedłużono o dalsze 8 lat i odnowiono w czerwcu 1605 roku.

Okres wrocławski, (1585) 1591-1606

Zanim w 1591 roku Jan z Lindau oficjalnie objął urząd miejskiego architekta Wrocławia, faktyczna jego działalność w stolicy śląska toczyła się już co najmniej od sześciu lat. Pierwsze udokumentowane potwierdzenie bytności Schneidera we Wrocławiu pochodzi z 20 lipca 1587 roku. Biskup Andrzej Jerin, starosta generalny Śląska, pisał do rajcy wrocławskiego Simona Hanniwalda, prosząc o możliwość skorzystania z usług budowniczego miejskiego z Gdańska, który zasłużył się dla Wrocławia wznosząc znakomite fortyfikacje²⁰. Zatem już w roku 1587 obronne realizacje mistrza Jana we Wrocławiu były widoczne i znaczące. Należy sądzić, że projekt obwarowań bastionowych dla Wrocławia mógł być koncepcyjnie rysowany już w okresie 1584-1585 na podkładzie pierwszego planu pomiarowego miasta z 1578 roku. Szkielet planu wykonał Fryderyk Vroom, budowniczy wodny z Gdańska; następnie Fryderyk Gross uzupełnił go o rzuty pomiarowe obiektów i zespołów architektonicznych. Fryderyk Gross - artysta rzeźbiarz i architekt, mistrz budowlany Wrocławia w latach 1586-89, dla zapoznania się ze sztuką wznoszenia nowoczesnych fortyfikacji bastionowych i dla pozyskania stosownej rady w tej dziedzinie, w roku 1577 jeździł do Gdańska i Elbląga²¹, Rezultatem tej podróży było sporządzenie rok później planu Wrocławia jako podkładu do opracowania projektu fortyfikacji bastionowych stolicy śląska. Faktycznie Jan Schneider przejął ster nad ich realizacją w 1585 lub 1586 roku.

Wrocław w tym czasie otoczony był podwójnym pasem murów obronnych. Niski mur zewnętrzny z lat 1486 - około 1530 miał postać oskarpowanej murem linii umocnień bastejowych. Basteje na planie półokręgu lub wieloboku wypo-

“M. Lewicka-Cempa, Szetnastowieczny projekt..., i. 40 i in. ⁿ Zapewne po upływie rocznego okresu wymówienia.

²⁶ M. Lewicka- Cempa, Szesnatiowieczny projekt. ,„*.87.

^łi M. /Jat, Pod panowaniem manieryzmu i Niderlandów, [w;] Sztuka Wrocławia, Wrocław 1967, &. 228; A.Schulz,op. cii., s, 133; M. Lewicka-Cempa, Szesnastowiecznyprojekt.s. 41 i n.