DSCN1578

58 3. Konstrukcyjne postacie połączeń gwintowych

cd. tablicy 3.1 (część b)

> 1 2		3	4	5		7
39	61		42	45		41
42	66		43	48		44
43	71		48	52		47
48	75		32	56		50

* ściccie pod bM 10° mota b)< IM<p«k uoŁrjBicnictr,.

•• Minimalna gfctakott pcakMtaia w przypadku stosowania podkładki spręłystoj równa sic ł + I (ł - irafeak podkładko.

wykonuje się zazwyczaj z gwintem pasowanym ciasno, a drugi koniec z gwintem normalnym, to znaczy pasowanym luźno. Umożliwia to trwale ustalenie śruby w gnieździć i jednocześnie swobodne luzowanie nakrętki.

3.2.3. Końce śrub i wkrętów oraz rodzaje wyjść gwintu

Końce śrub i wkrętów złącznych mogą być płaskie, soczewkowe lub stożkowe. Końce soczewkowe i końce stożkowe łatwiej dają się wprowadzić w nagwintowany otwór gniazda lub nakrętki i są ochroną przed mechanicznym uszkodzeniem gwintu. Końce płaskie tych zalet nie mają i dlatego stosuje się je tylko w przypadkach bardzo małych długości skręcenia. Końce łączników dociskowych są na większych odległościach (od czoła) pozbawione gwintu. Kształty i wymiary zakończeń śrub i wkrętów podano w tablicy 3.2.

Tablica 3.2. Kształty i zakresy wymiarowe zakończeń śrub i wkrętów (wg PN-84/M-82061)

Kształt		Rodzaj zakończenia	Średnica gwintu
I | 7			3
t---	i	Koniec płaski	Ml-Ml 60
		Koniec soczewkowy (B)	M1-M68
lA		Koniec płaski ścięty (Ad)	MI-M160
s		Koniec stożkowy ostry (Co)	MI-M5
e£		Koniec stożkowy tępy (O	M1-M36

³-²- Łączniki gwintowe

_cd tablicy 3.2

ll 2 ł 3
	Koniec wgłębiony (D)	M2-MIG0
He	Koniec spłaszczony	M3-MI6
efc-	Czop walcowy długi (P). krótki (F.)	M2-MI60
dl-	Czop płaski	M2-MI60
dl*	Czop walcowy z otworem (F.)	M2-M160
r*	Czop soczewkowy (C)	M3-M24
dt	Czop wakowo-stożkowy (H)	M3-M56
Gd-	Czop stożkowy (K) 1 M3-M20

Gwint na śrubie (wkręcie) może być nacięty (nawalcowany) na całej lub tylko na pewnej długości. Przejście od części nagwintowanej do gładkiej (nienagwintowanej) ma istotne znaczenie, ze względu na wytrzymałość śruby. Przejściem tym bowiem jest karb. Najprostsze pod względem wykonania Jest wyjście gubione, przy którym narzędzie skrawające w czasie obróbki jest łagodnie wycofywane. Bardziej * pracochłonne jest wykonywanie podcięć przejściowych. Wytrzymałość śruby jest jednak w tych przypadkach większa. Średnicę podcięcia przyjmuje się nieco mniejszą od średnicy d_s. Największą wytrzymałość, szczególnie w przypadku obciążeń zmiennych, mają śruby, w których nienagwintowana część śruby ma na całej długości stałą .średnicę i równą średnicy podcięcia. Znormalizowane wymiary wyjść i podcięć gwintu podano w tablicy 3.3.

Gdy śruby (wkręty) wkręcane są w nagwintowane gniazdo, dla zapewnienia docisku na powierzchni oporowej łba śruby, długość gwintu wewnętrznego gniazda musi być większa niż długość wkręconej w to gniazdo