DSCN1639

7. Zasady obliczań wytrzymałościowych śrub

Współczynniki /i i fi określają równania (7.124) i (7.126), a współczynnik C określony z warunku równowagi momentów wzglądem osi x wyraża wzór

(7.137)

\ y*dP, =^|~ jest momentem bezwładności powierzchni styku

gdzie J,=s

wzglądem osi x. Równanie (7.136) przy założeniu równych przekrojów poprzecznych wszystkich śrub wyraża się następująco

gdzie e* i e, są współrzędnymi środka ciężkości pól przekrojów śrub.

Zmniejszenie nacisków wynikające z obciążeń P, M_x i M„ określa zależność (porównaj wzór (7.132))

(7.130)

a wymagane ze względu na szczelność styku naprężenie wstępne wzór

Naprężenie według powyższego wzoru wyznacza się dla punktów G, H, Ki L (patrz rys. 7.47b) i jako miarodajne przyjmuje się największe z nich.

Zaleca się określone wzorami (7.134) i (7.140) naprężenia zwiększyć od 1,5 do 3 razy, tak jednak aby o„ ^ 0,7R«.

7.6.2. Obliczenie śrub w złączu obciążonym siłą P prostopadłą do powierzchni styku łączonych elementów

W złączu z symetrycznym rozmieszczeniem n śrub — obciążonym silą P leżącą w osi symetrii złącza (rys. 7.48) — wszystkie śruby przenoszą takie same siły. Obciążenie robocze Q_r jednej śruby jest równe

.P n

(7.141)

W połączeniach z zaciskiem wstępnym wygodniej jest wstępnie określić wymiary gwintu śrub według wzoru (7.28), a następnie sprawdzić

_WJłteDnych obliczeń. Uwzględniając siłę zacisku wstępnego Q. P^^W ^^obiiczainy naprężenie średnie o. i nominalną amplitudę (patrz rym. IM}    wzorów (7.117) i (7.118) oraz sprawdzamy rzeczy-

bezpieczeństwa i według wzoru <7.»> oraz wzpół-wzoru (7.13).

Br*.

7.48. Złącze obciążone silą P prostopadłą do po* powierzchni styku

w^^«J^n,aCh *^Łat>^rcznie obciążonych bez zacisku wstępnego (przy-wroru (7 1) ^aCOWO waciki; wymiary śrub obliczyć można bezpośrednio ze

7-0.3. Obliczenie śrub w złączu obciążonym siłą P leżącą w płaszczyźnie styku łączonych elementów

■__^W..^g|y?^u obciążonym siŁ, poprzeczną do osi śrub <o» »•«) <*«*»*■>*

*; ^{y llczw}e    śrub większej niż dwa rozkłada się nierównomiernie

pomzczegAJne śruby. MerAwnomierność rozkładu wzrasta z łiczb, rzę-„    *™^b- Wyznaczenie togo rozkładu stanowi problem podobny do wy-

^ycil iest _rf- *^y’^{ci3 ofa}lic2enin^», ^P^*^icroJ^Mch (otwory przelotom*). Dlstego

. ^e obciążeniu średn5£^mUje **' ** ^obci^^{żenie śrub} ***h

^r&*rrtieź oclrir *^{/e ró}^nocze»iró ^e<b*temu Q = p/_n (mniejsze niż w rze-°*    ***rte^£^fe ^ężenie dopuszczalno przyjmuje s*

^tanŁcjezen7^. **    5 ^iiezfea rzędów    to powinno być tym wiąkmze

ⁿ» ^£TjL7^b- ”^*dnlTpop~~ne wyniki doje

—^v^^^L^{powyżej dw6cb}- ^ ^

^TO2kiadu obciążenia na poszczególne zwoju gwintu w zboru '^•obrdennyn, (patrz rya. 7.48). O iłe Jednak wzgłędnie łatwo daje r.e «*«djjzi rodrfad oHoiażanła dia zdeterminowanego wjwuarowo *»*>«. to

■—.»ałfo»’o-cj«n)Tn