DSCN1715

nostek” JG.J. McCall, J.L. Si™**, s. Jz3J. Innowacja to zarówno ww*. i? wocześntania, jak i jego rezultat (sta,.' czy, wytwór). Dla Roberta K. M<£

[ 1982, s. 203 i n.J innowacja - obok formizmu, rytualizmu, wycofania i bum stanowi jeden z typów indywidualni przystosowania jednostki do otoczenia; ^ ga ona na znalezieniu nowych sposobi-, osiągania ustanowionych kulturowo cdót lub wartości.

Peter F. Drucker [ 1992, s. 29J wskaa^ że „innowacja jest szczególnym narzędziem przedsiębiorców, za pomocą którego a zmiany czynią okazję do podjęcia nonę działalności gospodarczej lub do świadczenia nowych usług”. Ujęcie to nawiązuje 4 ekonomicznej teorii wzrostu gospodarczego Josepha Schumpetera [1960], w ramach której innowacja rozumiana jest jako kształtowanie nowej funkcji produkcji, przenoszącej zysk większy od przeciętnego. Zdolność do innowacji stanowi zasadniczą cechę systemu kapitalistycznego. Innowacje prowadzą — w „długiej perspektywie - do zasadniczej przebudowy i reorganizacji kształtu życia społecznego. Warunkiem wprowadzenia innowacji są jednakże zmiany techniczne, organizacyjne i społeczne Podejście odwrotne, sytuujące się w obrębie swoistego determinizmu technologicznego, uznawane jest tu za błędne.

Mówiąc o innowacjach ma się na myśli nie tyle odkrycia naukowe i wynalazki, ile pomysły wykorzystywane w działalności przynoszącej zysk. Często wskazuje się, że zasadnicze przeobrażenia społeczne dokonują się nie w następstwie jakiegoś genialnego pomysłu, lecz w wyniku stosunkowo niewielkich zmian organizacyjnych, technologicznych, wprowadzanych do Życia społecznego przez klasę przedsiębiorców (zob. [P.F. Drucker 1992; E. Franceschini 1996]).

Badanie uwarunkowań wprowadzania innowacji obok aspektów ekonomicznych musi zawierać także szereg czynników i zmiennych społecznych. Jest to problem

64 Inkiuzywność

istotny wyróżnik społeczeństw współczesnych (zob. [J. Ortega y Gasset 1982; N. Luhmann ] 994, s. 36 i n.J). Jedną z postaci inkluzji jest tzw. rewolucja partycypacyjna - dążenie jednostek i grup społecznych do wpływania na decyzje władz dotyczące ich życia (zob. [D. Bell 1994, s. 238]). (A.S.)

Zob. problem skali, styl życia.

Literatura:

Bell D.. 1994. Kulturowe sprzeczności kapitalizmu. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.

I.uhmann N., 1994. Teoria polityczna państwaI bezpieczeństwa socjalnego, Wyd. Nauk. PWN. Warszawa.

Ortega y Gasset J., 1982, Bunt mas i inne pisma socjologiczne, PWN, Warszawa.

Inkiuzywność, zob. inkluzja.

Inkulturacja, 1. Przyswajanie przez jednostkę kultury własnego narodu. 2. Przyswajanie dorobku jakiejś kultury. W sytuacji kontaktu różnych kultur pojęcie to oznacza „wnoszenie pewnych elementów do (...) kultury, a równocześnie przyswajanie z niej innych elementów, nie pozostających w sprzeczności z rodzimymi wartościami, normami i wzorami" [.Społeczeństwo... 1992, s. 174]. Przykładem tego typu inkulturacji jest współczesna działalność misyjna Kościoła katolickiego w krajach o tradycji niechrześcijańskiej, wykorzystująca bogactwo lokalnej kultury dla celów ewangelizacyjnych. (A.S.)

Zob. akukuracja, kultura.

Literatura:

Społeczeństwo w procesie zmian Zarys socjologii ogólnej, 1992, aut.: R. Dyoniziak.

K. Iwanicka. A. Kalwińska, Z. Pucek. Uni-versitas. Kraków.

Innowacja, „modyfikacja wyrobu, usługi, procesu produkcyjnego lub technologii” (R.A. Webber 1990, s. 468]. Uwzględniając w większym stopniu społeczne aspekty lego zjawiska, przez innowację rozumie się „proces organizacyjny, w wyniku którego zmienia się uczestnictwo (partlclpatian) jed-