DSCN2564 (3)

Policja wobec jej wizerunku wśród dziennikarzy 181

nią poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz politycznych i bez względu na granice państwowe". Również z Konstytucji wypływa prawo do informacji o działalności organów władzy publicznej³. Obowiązki Policji względem prasy wynikają także z Prawa prasowego z 26 stycznia 1984 r. Na mocy ustawy Policja jest zobligowana do udzielania informacji na temat swej działalności. Realizacja tego obowiązku leży w gestii komendantów, ich zastępców, rzeczników prasowych lub innych osób upoważnionych do informowania prasy. Ponadto Policja winna prowadzić swą politykę informacyjną w oparciu o postanowienia rozporządzenia Rady Ministrów o trybie udostępniania informacji prasie przez urzędy administracji rządowej z 7 listopada 1995 r. Jak wskazują M. Jabłonowski i A. Dmowska, rozporządzenie obliguje Policję do udzielania dziennikarzom niezbędnych wyjaśnień, a także pomagania im w wykonywaniu funkcji i zadań. Informacje udzielane przez upoważnionych policjantów muszą być rzetelne i aktualne. W kontaktach z prasą Policja nie może pomijać spraw kontrowersyjnych, w tym popełnianych przez funkcjonariuszy błędów, zaniedbań²⁴. Oczywiście prawo nie zezwala, by Policja informowała prasę o wszelkich swoich poczynaniach. Tak mocą wspomnianego rozporządzenia, jak ze względu na szereg ustaw policjanci upoważnieni do informowania prasy nie mogą naruszać czyichś dóbr osobistych, jak również udzielać informacji będących tajemnicą państwową, służbową lub inną tajemnicą chronioną ustawowo.

W zarysowane ramy prawne wpisuje się regulacja wewnątrz policyjna. Obecnie policyjne unormowania tyczące się relacji policjant-dziennikarz zawarto przede wszystkim w zarządzeniu nr 13/2000 Komendanta Głównego Policji w sprawie metod i form działalności prasowo-informacyjnej Policji. Zastąpiło ono rozkaz 11/1995 Komendanta Głównego Policji z 1995 r. w sprawie działalności prasowo-informacyjnej w Policji. Zarządzenie określa cele działalności prasowo-informacyjnej, a także wskazuje osoby za nią odpowiedzialne. Zgodnie z dokumentem, działalność ta służy realizacji prawa swobodnego dostępu do informacji, zapewnieniu społecznej kontroli nad działalnością Policji, kształtowaniu jej wizerunku, wykonywaniu innych ustawowych zadań policyjnych przy pomocy prasy. Zarządzenie określa też zadania rzeczników i oficerów prasowych, jak również innych osób informujących środki społecznego przekazu. Zadania te przypisano rzecznikom Komendanta Głównego Policji, komendantów wojewódzkich i powiatowych. Ponadto ustalono, że w komendach powiatowych i miejskich, w których nie ma etatowego rzecznika prasowego, jego zadania wykonuje wyznaczony policjant - nazywa się go oficerem prasowym. Nawet pobieżna analiza zarządzenia pozwala zauważyć, iż jest to dokument schematyczny. Niemal te same zadania przypisuje się znacząco odmiennym podmiotom. Zarządzenie obfituje w zwroty niedookreślone, szereg jego zapisów budzi wątpliwości interpretacyjne. Tym samym dokument nie

" Z. Lcortskl, Materialne prawo admlnhlraome, Warszawa 2005, s. 48-49.

^M M. Jabłonowski, A. Dmowska, Policja a środki matowego przekazu uv współczesnej Polsce, .Policja" 2004, nr 4, t. 26-27.