DSCN2568 (3)

Walentyna TRZCIŃSKA

KSZTAŁCENIE I DOSKONALENIE KADR KIEROWNICZYCH POLICJI

Polska Policja bardzo długo szukała wzorca kształcenia i rozwoju zawodowego swoich kadr kierowniczych. Wśród problemów, które należało rozstrzygnąć, znalazły się pytania o miejsce edukacji kadr kierowniczych w całym systemie kształcenia i doskonalenia zawodowego i w całym systemie zarządzania zasobami ludzkimi resortu; wybór optymalnych form i metod szkolenia; decyzja o ewentualnym związku policyjnego systemu kształcenia z edukacją cywilną. Nie można też było zapomnieć o międzynarodowych aspektach szkoleń.

SYSTEM KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO W POLICJI

System zdobywania kwalifikacji zawodowych w Policji poddawany był w minionych latach wielu zmianom; wciąż trwają poszukiwania rozwiązań, które z jednej strony zapewniłyby jak najlepsze przygotowanie funkcjonariuszy do pracy, a z drugiej - umożliwiłyby, by stało się to w sposób w miarę oszczędny i wydajny.

Do niedawna^{1 2} obowiązywały trzy poziomy szkolenia³:

-    podstawowy - obejmujący wszystkich nowo przyjętych do służby w policji, wdrażający ich do wykonywania podstawowych zadań;

-    specjalistyczny - przygotowujący funkcjonariuszy do pełnienia bardziej złożonych zadań w różnych służbach policji (na ogół na stanowiskach wykonawczych);

-    wyższy - przeznaczony dla przyszłej kadry oficerskiej, kierowniczej, lub osób mających awansować na samodzielne stanowiska wykonawcze.

Najwięcej zarzutów stawianych systemowi dotyczyło szkoleń specjalistycznych. Twierdzono, że są zaprogramowane zbyt ogólnie, by zasłużyć na swą nazwę; zbyt często powielały treści z kursów podstawowych, były nieekonomiczne⁴. W 2006 roku zawieszono więc ich prowadzenie (do pracy na konkretnych stanowiskach policjanci będą wdrażani w trakcie krótszych i silniej

1

■ Rok 2006.

2

Zob. I. Suskowiak, Założenia sytlcmu tzkolenia zawodowego policjantów. „Edukacja Dorosłych" 2003, nr 3(40), s. 92-95.

3

* Ul^{K L}**^zkiew*^CŁ Koniec fikcji, Wywiad przeprowadzony przez Pawia Chofeckłe-

4

go, „Policja 997 2006, nr 10, s. 4-5.