190 Walentyna Trzcińska
- nim zaczną się uczyć, dorośli chcą wiedzieć, dlaczego mają daną wiedzę opanować;
- dorośli chcą być odpowiedzialni za swoje własne decyzje i chcą być traktowani jako osoby zdolne do samokierowania i samokontroli;
- uczący się dorośli dysponują wieloma różnorodnymi, wcześniej nabytymi umiejętnościami, które stanowią ogromny potencjał do wykorzystania w procesie szkolenia (skądinąd owe doświadczenia często bywają zarazem skażone uprzedzeniami i stereotypami);
- dorośli są chętni, by uczyć się rzeczy, których potrzebują do skutecznego radzenia sobie z sytuacjami życiowymi, a więc i pracą;
- dorośli mają motywację by uczyć się, dopóki postrzegają, że pomaga im to wykonywać zadania napotykane w życiu.
Tak więc w pracy z dorosłymi szczególnie ważny jest nacisk na praktyczne zastosowanie przekazywanej wiedzy i rozwiązanie przez szkolenie konkretnych problemów, uwzględnienie zasobów wiedzy wnoszonych przez uczestników do szkolenia, aktywne ich współuczestniczenie w doborze zagadnień, prowadzeniu zajęć i ocenianiu, a także - uwzględnienie różnorodności preferowanych stylów uczenia się. Wskazówki te w miarę możliwości starano się uwzględnić w procesie preparacji najnowszego szkolenia zawodowego dla absolwentów wyższych uczelni.
Powołano w tym celu zespół, złożony zarówno z policyjnych dydaktyków z doświadczeniem kształcenia i doskonalenia kadr kierowniczych Policji, jak i z praktyków z jednostek terenowych, zajmujących średnie stanowiska kierownicze. Zadaniem praktyków było zidentyfikować kompetencje niezbędne na stanowiskach kierowniczych (komendanta komisariatu i jego zastępcy, zastępcy komendanta powiatowego/miejskiego Policji), kompetencje, których nie kształtują szkolenia niższego szczebla. Grodziło zwłaszcza o wskazanie zakresów wiedzy i umiejętności, nieuwzględnienie których na niższych szczeblach szkolenia kierownicy po awansie odczuwali szczególnie dotkliwie.
Zidentyfikowane w wyniku prac zespołu kompetencje można ułożyć w osiem bloków zadań kierownika średniego szczebla:
1) kierowanie zespołami ludzkimi, w tym:
- tworzenie klimatu organizacyjnego sprzyjającego efektywnej realizacji zadań,
- planowanie i organizowanie służby i pracy,
- sprawowanie kontroli i nadzoru,
- motywowanie pracowników,
- organizowanie i prowadzenie odpraw i narad służbowych,
- zapewnianie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy;
2) kształtowanie i realizacja polityki kadrowej:
- ocena pracownika,
- szkolenie i doskonalenie kadr,
- kształtowanie ścieżki kariery zawodowej;
3) kształtowanie wizerunku Policji;