Ludność ukraińska zamieszkiwała w Polsce przede wszystkim województwa -południowo-wschodnie, wchodzące uprzednio w skład zaboru austriackiego — stanisławowskie, lwowskie, tarnopolskie — oraz województwo wołyńskie i polu®iową^cżąść poleskiego, należące przed pierwszą wojną światową do Rosji. Pewna liczba Ukraińców znajdowała się też w niektórych okolicach województw sąsiednich. Podstawowe dane — przy wykorzystaniu omówionych w poprzednim rozdziale zasad szacunku — zawiera tablica 2.
Tablica 2
LUDNOŚĆ UKRAIŃSKA W POLSCE W 1931 R. WEDŁUG SZACUNKU
Ludność ukraińska | |||
Województwa |
Ludność ogółem w tys. |
w tys. |
w proc. całej ludności |
Polska |
31916 |
5 113 |
16,0 |
Stanisławowskie |
1480 |
1 079 |
72,9 |
Wołyńskie |
2 086 |
1445 |
69,3 |
Tarnopolskie |
1600 |
872 |
~543T~ |
Lwowskie |
2 815 |
1256 | |
miasto Lwów |
312 |
50 |
16,0 |
Poleskie |
1 132 |
219 |
19,3 |
Lubelskie |
2 465 |
123 |
5,0 |
Krakowskie |
2 298 |
59 |
2,6 |
Białostockie |
1644 |
3 |
0,2 |
Inne |
16 084 |
7 |
0,0 |
Jak łatwo zauważyć, w tablicy tej pominąłem dane dotyczące żołnierzy przebywających w koszarach, gdyż nie dysponujemy informacjami o ich rozmieszczeniu w poszczególnych województwach. Niezależnie od tego informacje takie byłyby bezużyteczne dla rozważań nad strukturą narodowościową według województw, gdyż miejsce pobytu oddziałów wojskowych wynika z decyzji dowódców i nie wiąże się z cechami strukturalnymi miejscowej ludności. Bardzo często żołnierzy pochodzących z województw wschodnich posyłano do zachodnich i odwrotnie.
Czytelnik, który weźmie do ręki międzywojenne publikacje statystyczne, zauważy z pewnością, że przedstawiona tutaj tablica różni się od wyników spisu nie tylko tym, że jest zmodyfikowana na podstawie szacunków. Zawiera bowiem jedną kolumnę zatytułowaną i „ludność ukraińska”, podczas gdy publikacje spisowe I podawały odrębnie języki ukraiński oraz ruski. Różnica ta jest bardzo istotna^gdyż np. według danych spisowych w województwie tarnopolskim mieszkało 25,1 proc. osób używających języka ukraińskiego, 20,4 proc. — języka ruskiego oraz 49,3 proc. ffj- języka polskiego. Innymi słowy: język polski był mową ojczystą mniej niż połowy mieszkańców tej ziemi, lecz pomimo to był najliczniej reprezentowany.
Poza publikacjami spisowymi, w rozmaitych studiach poświęconych analizie stosunków etnicznych w Polsce spotkać można rozważania o jeszcze innych odrębnych grupach, jak Huculi, Bojkowie, Łemkowie, zamieszkujących górskie i podgórskie okolice województw południowych.
Wszystkie te podziały łączą się z losami historycznymi ziem, które wchodziły w skład państwa polskiego, a były zamieszkane przez ludność mówiącą rozmaitymi dialektami ięzyka ukraińskiego i wyznającą wiarę greckokatolicką lub prawosławie. Rozróżnienie na Rusinów Joraz Ukraińców (a zatem na język ruski oraz ukra-
53