Epidemie powodowane przez takie patogeny, lub te które dla wyprowadzenia pokolenia potrzebujęą więcej niż jednego roku rozwijają się bardzo powoli np rdza wejmutkowo-porzeczkowa.
EKOLOGIA PATOGENA - takie patogeny jak większość grzybów czy
pasożytnicze rośliny wyższe, produkują inokulum (zarodniki, nasiona) na powierzchni rośliny gospodarza. Umożliwia to łatwe rozprzestrzenianie się materiału zakaźnego na dużej przestrzeni co ułatwia rozwój zjawiska epidemii. Niektóre grzyby powodujące choroby naczyniowe, bakterie i wirusy rozmnażają się w roślinach. W tych przypadkach rozprzestrzeniane się swobodne tych patogenów jest rzadkie lub wręcz niemożliwe.
Konieczna w tych przypadkach jest obecność wektorów. Mogą one zatem wywoływać epidemię tylko wtedy, gdy występuje duża ilość wektorów o dużej aktywności. W przypadku grzybów glebowych, bakterii glebowych i nicieni żyjących w glebie produkujących inokulum w zaatakowanych częściach podziemnych roślin, inokulum rozprzestrzenia się bardzo wolno a zjawisko epidemii, rzadko ma miejsce.
SPOSÓB ROZPRZESTRZENIANIA SIĘ PATOGENA - Zarodniki wielu grzybów patogenicznych uwalniane do powietrza, np. rdzy mogą być przenoszone przez wiatr na odległość od kilku centymetrów do wielu kilometrów. Te patogeny są odpowiedzialne za powstawanie w krótkim czasie na dużym obszarze groźnych epidemii. Inną istotną grupą są te patogeny dla których wektorami są owady latające.