138
3. Układ pomiarowy
Schemat układu przedstawia rys. 37. Kondensator rozładowuje się przez spiralę o oporze kilkunastu omów. Powoduje to wzrost temperatury i ciśnienia w naczyniu Dewara. W wypadku, gdy objętość naczynia znacznie przewyższa objętość manometru - przemianę można uważać za izochoryczną. Rozładowanie kondensatora i ogrzanie gazu zachodzi w czasie krótszym od 1 s. Przy dostatecznie dobrej izolacji cieplnej gaz „nie zdąży” wówczas przekazać przyrostu energii ściankom naczynia.
Rys. 37. Schemat naczynia (a) i układu pomiarowego (b) 1 2
fjoru 17 wyznaczyć wartość ciepła właściwego powietrza przy stałej objętości, głoszącą się do objętości V0. Aby otrzymać eksperymentalną wartość jjepb molowego Cv> należy oczywiście pomnożyć otrzymany wynik przez jjynnik VJV0, gdzie Vm oznacza objętość 1 mola powietrza w danych urunic&ch.
pytania
1. Ocenić względny przyrost objętości powietrza w naczyniu w procesie ogrzewania.
2. Przypuśćmy, że w procesie ładowania kondensatora na okładkach zgromadził się ładunek q, tzn. ze źródła została pobrana energia E, = Uq/2. Przepływ ładunku q przez źródło związany jest z energią E2 = U.. Co się stało z różnicą energii Ez — Ej?
Pomiary
Po ustaleniu napięcia zasilania (np. 2 V) należy naładować kondensator (klucz w położeniu A), a następnie rozładować go przez opór R (klucz w położeniu B) i zanotować maksymalną zmianę ciśnienia Ap.
Po powrocie układu do poprzedniego stanu powtarzamy pomiary dla napięć 3 V, 4 V itd., aż do wartości o ok. 15% niższej od napięcia dopuszczalnego dla danego typu kondensatorów. Dodatkowo należy zmierzyć temperaturę otoczenia T, ciśnienie atmosferyczne p i objętość naczynia Dewara V0.
Opracowanie
Po wykreśleniu zależności Ap = Ap(Ul) znajdujemy metodą najmniejszych kwadratów współczynnik b i niepewność Ab, co pozwala na podstawie