DSCN6036 (2)

Ryc. 14, Śt. Gennai<n-sur-Vienne. Prezbiterium kościoła (2. poł. XIII w.) — plan. (Wg A. Mussata) Skała 1 :400

wiem, iż mistrz Klaus, w dokumentach określany najczęściej samym imieniem, nosił nazwisko względnie przydomek Brynner ^S5.

10.1.1386    — burmistrz i rada miejska Legnicy stwierdzają, że Meister Clawis Parlirer oraz murarze Henryk Berynger, Mikołaj Becker i cieśle Hans Rozenig i Piotr Pfaffendorf wykonali przewidziane umową prace i otrzymali za nie wynagrodzenie ³⁶. Z dokumentu wynika, że z ramienia rady nadzorował i rozliczał rzemieślników Paweł Czigilstrycher, sprawujący pieczę nad budowami obu kościołów miejskich (SS. Piotra i Pawła oraz NP Marii), a ponieważ roboty prowadzono w tym czasie równolegle w obu budowlach — można wnioskować, biorąc pod uwagę także inne wiadomości o przebiegu budów, iż rozliczenie powyższe dotyczyło kościoła Mariackiego ^S7.

7.11.1386    — radni miasta Legnicy stwierdzają, iż dokonali w swoim czasie rozstrzygnięcia sporu między mistrzem Konradem a Małgorzatą Brynner ⁸⁸.

12.XII.1386 — mistrz Klaus zapisując swojej drugiej żonie Elżbiecie jedną trzecią majątku opatruje ten zapis pewnymi warunkami **.

1388 — w umowie z radą miejską Środy Śląskiej Meister Claus zobowiązuje się wybudować za 18 marek prezbiterium kościoła parafialnego ⁴⁰.

1390 — członek rady miejskiej Legnicy Piotr Hertil stwierdza, że wypłacił mistrzowi Klausowi 6 marek za sklepienie w kościele Sw. Piotra ⁴¹,

O    _ _Kim

Ryc. IZ. La Boissiere. Kaplica opactwa (2. poł. XXII w.)

— plan (Wg A. Mussata) Skala ok. 1:400

Dokumentując działalność architekta Klausa z okresu jego twórczej dojrzałości archiwalia śląskie nie dają, niestety, żadnych bezpośrednich wskazówek o środowisku, z którego mistrz wyszedł ani o początkach jego twórczości. Znajdujemy w nich jednakże pewne poszlaki związków Klausa z ziemiami czeskimi; te pośrednie wskazówki są tym ważniejsze, że domysł takiego rodowodu wysnuliśmy już z analizy typowych dla tego architekta form sklepiennych. Nazwisko mistrza Klausa nosi wszelkie cechy określenia nowo nadanego, urobionego do miejscowości pochodzenia: słowo Brynner to fonetyczny zapis określenia Briinner, wskazujący na to, że mistrz albo pochodził, albo przybył do Legnicy bezpośrednio z morawskiego Brna. Nawet w dokumentach urzędowych nasz budowniczy występuje najczęściej tylko jako „mistrz Klaus" albo „mistrz Klaus Parlirer”, a zaledwie dwu-

85 Zgodność imion, zbieżność dat i związek z mi-u trzem Konradem z Krakowa, budowniczym legnickiego kościoła SŚ. Piotra i Pawła, dowodzą tego ponad wszelką wątpliwość, co stwierdził jui zresztą Wennicke.

³⁰ Friedrich W. Schlrrmacher, Urkundeu--Buch der Stadt Lieęnitz und ihres Wetehbildes bis zum Jahre 1455. Idegnitz 1886, s. 214.

¹⁷ Taką sugestią, sformułowaną już przez Lutscha, uzasadniają: Zum Winkel i Pfeiffer — por.: H. L u t s c h, o.c., s. 208—209; Arnold Zum Winkel, Zur Geschic hte der Liebjrauenkirche in Hegnitz. „Mittellungen des Geschlchts-und Altertum-Yereins fur... Liegnitz”. H. 1 (1904—1905), s. 74; F. Pfeiffer, o.c., s. 173.

» E. Wernicke, Zur Kuiutlergeschichte..., ojc., S. 270.

* Ibidem, s. 380.

** J. Heyne, ac, s. 83; H. Lutsch, o.c., II,s. 478; Mieczysław Z lat. Sztuki śląskiej dropi od gotyku, (w:) Późny gotyk. Warszawa 1005, s, 244; T. Koiaczew-■ ki, OlC., s. 79—80.

⁴¹ E. Wcroicke, Urkundłicht Beitrdge. Bd. XXIV (1877), sap. 240; Heinrich Ziegler, Oie Peter--Paul-Kirche ru Liegnitz. Laegnitz 1878, s. 26; H. Lu* tsch, ojc., ni, s. 309; F. Pfeiffer, ojc., s. 173—175.