Ryc. 13. Piotr Parter. Projekt baldachimu nagrobka (ok. 1970—1880) — plan. (Wg O. Kletzela)
krotnie jako „Brynner". Można zatem sądzić, że to ostatnie określenie było przydomkiem, który uformował się zapewne dopiero na gruncie legnickim, gdzie przybysz musiał przedstawić urzędowe świadectwo urodzenia, zanim uzyskał prawa miejskie.
Wyjaśnienia wymaga określenie Parlirer, do! dawane do imienia Klaus tak konsekwentnie jakby to ono było właściwym nazwiskiem mi-l strza. Słowo to oznacza, jak wiadomo, podmajstrzego czyli zastępcę kierownika budowy42.
Z cytowanych dokumentów wynika, iż mistrz Klaus sam kierował pracami budowlanymi w legnickich kościołach, jako kierownik budów rozliczał się z radą miejską i przyjął ucznia na naukę zawodu. W tym czasie określenie Parlirer nie oddawało już zatem ściśle funkcji pełnionych przez niego; przypuszczać można, że po-
42 Josef Neuwirth, Die Wochenrechnungen und der Betrieb des Prager Dombaues in den Jahreji 1372— 1378. Prag 1890, s. 424—426; Otto Kletzl, Titel und Namen von Baumeistern deutscher Gotik. Miinchen
wstało nieco wcześniej i utrzymywało się siłą przyzwyczajenia. Do ostatecznego rozliczenia w dniu 12.11.1378 kierownikiem robót budowlanych w obu głównych kościołach Legnicy — a tym samym głównym architektem miejskim — Ibył Konrad z Krakowa i jako jego zastępca za-\ czynał pewnie Brynner swoją karierę w tym mieście. Tym należałoby tłumaczyć określenie Parlirer, utrzymywane dla niego w dokumentach legnickich jeszcze po 1380 r., kiedy samodzielnie prowadził prace budowlane; byłoby to tym bardziej zrozumiałe, że dawny zwierzchnik I Klausa — Konrad z Krakowa, jakkolwiek nie | zatrudniany już przy budowie kościołów, przebywał w Legnicy i działał jako architekt, głównie na usługach poszczególnych mieszczan43. Wiele wskazuje więc na to, że Klaus Brynner przybył do Legnicy przed 1378 r. i zanim przejął od Konrada z Krakowa kierownictwo budów kościelnych w tym mieście — głównie dla założenia w nich sklepień — dowiódł swoich (kwalifikacji pracując w charakterze pod-I imajstrzego pod kierownictwem architekta z Krakowa.
Gdzie zaczynał swą karierę zawodową Brynner? Skoro zarówno geneza form sklepień jak i przydomek budowniczego legnickiego przemawiają za jego czeskim pochodzeniem i związkiem ze strzechą Piotra Parlera, wzmianka lo kamieniarzu Klausie w rachunkach budowy [praskiej katedry zasługuje na szczególną uwagę, a łącznie z tamtymi przesłankami składa się na podstawę hipotezy o identyczności owego Klausa ze strzechy praskiej z mistrzem Klausem
1935, s. 38—43; Reallexikon rur deutschen Kunst-geschichte. I, Miinchen 1937, szp. 38.
43 E. Wernicke. Urkundliche Beitrage, Bd. XXIV (1677), szp. 210; tenże, Żur Kunst lergesch ich -te... o.c., s. 279; F. Pfeiffer, o.c., s. 171—175.
Ryc. 14. Praga. Kaplica zamkowa Wszystkich Świętych (ok. 1970—11387) — plan z rekonstrukcją pierwotnego ahlepienJa P. Parlera. (Wg Y.Kotrb y) Skala cfe. 1 •* 600