■
EKG 13-3 Co za nieciekawy zapis - zespoły QRS są szerokie i małe.
Jak widać mamy do czynienia z prawidłowym rytmem zatokowym, a przed każdym zespołem QRS znajduje się zafamek P. Jest to bardzo pocieszające, gdyż zespoły QRS o szerokości 0,16 s tub większej mogą wynikać z aktywności ogniska komarowego pełniącego rolę rozrusznika, np. w przypadku komarowego rytmu zastępczego czy częstoskurczu komarowego. Powinieneś zawsze pamiętać o tym kryterium!
To EKG przedstawia klasyczny obraz RBBB, z łopatowatymi załamkami $ i zespołami rsR'.
P
EKG 13-8 Czy widzisz zawał ściany dolnej? Te załamki Q są bardzo charakterystyczne i bardzo szerokie. Czy jest to blok dwu wiązkowy, tj. RBBB i blok tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa (LPH)? Nie, ponieważ załamek Q I odpowiada raczej zawałowi ściany dolnej niż LPH. Pamiętaj, LPH jest rozpoznaniem przez wykluczenie. Zazwyczaj w odprowadzeniu III występuje wtedy zespół qR, a nie QR. Tu z pewnością występuje zespół QR. Czy mógłby to jednak być blok dwuwiązkowy? Za takim obrazem może kryć się wszystko. W tym EKG widać szerokie i łopatowate zespoły R' w odprowadzeniu Vj, które często występują w LPH. Klinicznie należy rozważyć blok dwuwiązkowy, mimo że oficjalnie nie można postawić takiego rozpoznania na podstawie EKG.
Zespól QRS pochodzenia komorowego będzie miał najczęściej morfologię RBBB lubLBBB.
ROZDZIAŁ -1 3 • BLOKI ODNÓG PĘCZKA HISA I BLOKI WIĄZEK
BKG 13-9 Czy mógłbyś rozpoznać RBBB, spoglądając na odprowadzenie V * w lym zapisie? Wiele podręczników podaje, że RBBB można najłatwiej rozpoznać na podstawie występowania zespołu RSR' w odprowadzeniu Vt. Jak widzisz, nie zawsze się to sprawdza!
W odprowadzeniach I i V6 widoczny jest lopatowaty zaiamek S, który ułatwia rozpoznanie RBBB. Dodatkowo przemawia za nim wzrost stosunku R:S w odprowadzeniu Vt.
Na początku zapisu widać bigeminię komarową. Wytłumaczenie znajdziesz w materiale z Poziomu 3. Jeśli czujesz się na siłach, przeczytaj ten komentarz; nie jest on bardzo skomplikowany.
W odprowadzeniach od V2 do V$ widoczny jest załamek U.
EKG 13-9 Czy jest to bigeminia nadkomorowa, czy komorowa? Spójrzmy na nieprawidłowo przewiedzione zespoły. Są szerokie, ale nie bardzo szerokie. Zauważ, że przerwa wyrównawcza jest pełna, pobudzenia przedwczesne nie depolaryzują węzła zatokowego; może ta bigeminia „nadkomorowa" jest jednak komorowa?