DSCN7951 (2)

ROZDZIAŁ *1 3 • BLOKI ODNÓG PĘCZKA HI SA I BLOKI WIĄZEK

268

py/% STUDIUM Ł1% O PRZYPADKÓW

Blok lewej odnogi pęczka Hisa

mm

EKG 13-11 Oto klasyczny przykład LBBB. Zwróć uwagę, że zespoły QRS,

/ które mają więcej niż 0,12 s szerokości, są całkowicie dodatnie w odprowa-I dzeniu v „ / całkowicie ujemne w odprowadzeniu Vj. Jest to klasyczna cecha LBBB: duże. szerokie, monomorficzne zespoły QRS w tych odprowadzeniach. / Obraz w odprowadzeniu I jest tradycyjnie podobny, jeśli nie identyczny jak I w odprowadzeniu V₆. Wspominaliśmy już o podobieństwie między tymi / odprowadzeniami ale powinniśmy poświęcić tej kwestii jeszcze trochę czasu. / Odprowadzenie I jest skierowane w stronę lewą, a jego położenie odpowiada i piątej przestrzeni międzyżebrowej w linii pachowej środkowej. Elektroda odprowadzenia V₆ umiejscowiona jest identycznie. Zwróć uwagę na to, że / odprowadzenia te są tak samo umiejscowione w przestrzeni trójwymiarowej,

I ponieważ znajdują się dokładnie na przecięciu obu płaszczyzn - płaszczyzny / czołowej i płaszczyzny Z. Dlatego zapis z odprowadzeń I i powinien być / bardzo podobny, chociaż często można stwierdzić pewne różnice wyglądu / zespołów, gdyż precyzja rozmieszczenia odprowadzeń jest ograniczona.

Pamiętaj o kryterium jednofazowego dodatniego lub ujemnego wychyle-' nia zespołu QRS. Będzie ono bardzo pomocne w rozpoznawaniu LBBB.

Zwróć uwagę, że oś serca w tym zapisie jest odchylona w lewo. W większości przypadków LBBB ma oś prawidłową lub odchyloną w lewo. Rzadko może występować odchylenie osi w prawo. Dzieje się tak, gdy LBBB towarzyszy RVH. W EKG widać będzie wówczas typowy obraz LBBB w odprowadzeniach przedsercowych, ale oś w płaszczyźnie czołowej (tj. w odprowadzeniach kończynowych) będzie odchylona w prawo. Zdarza się to bardzo rzadko. Powinieneś jednak pamiętać o takiej możliwości.

EKG 13-12 Oto kolejny przykład LBBB. Spełnione są wszystkie kryteria tego rozpoznania, począwszy od szerokości zespołów QRS. Na wzmiankę zasługuje zawęźlenie w odprowadzeniach znad ściany bocznej: 1, aVL oraz ^v5“^va- Zwróć uwagę, że w porównaniu z zapisem 13-11 zawęźlenie to powoduje powstanie zespołu RR\ Najważniejsze, że zmiany te występują w odprowadzeniach V₅ i V₆, ale nie w V_lf czego spodziewalibyśmy się w przypadku RBBB. Jest to zasadnicza kwestia. To nie sama konfiguracja „króliczych uszu" przesądza o RBBB. Liczy się także jej umiejscowienie oraz związek z łopatowa tymi zalamkami S.

Zwróć też uwagę na inne ciekawe elementy tego zapisu. Upewnij się, że potrafisz ocenić wszystkie kwestie, o których mówiliśmy dotychczas w tej książce. Na przykład spójrz na załamki P. Czy jest w nich coś nietypowego? Tak, z pewnością występują cechy powiększenia lewego przedsionka (LAE): spełnione jest zarówno kryterium P mitrale, jak i dużej ujemnej składowej w drugiej połowie dwufazowego załamka P w odprowadzeniu V j. Pamiętasz te kryteria? Jeśli nie, wróć do Rozdziału 9 i szybko je sobie przypomnij.

Czy widać tu cechy LVH? Nie wiadomo! Nie możesz postawić rozpoznania LVH w LBBB, ponieważ amplituda zespołów wynika z nieprawidłowego, niezrównoważonego wektora depolaryzacji lewej komory. Nie można zatem wyciągać jakichkolwiek wniosków co to „rzeczywistej" amplitudy zespołów.*

Jeći zespoły QRS są szerokie i dziwaczne, jest to prawdopodobnie L68B albo IVCD związane ze zwiększonym stężeniem potasu we krwi.

* Według niektórych jurorów za obecnością L.VH Sokołowa > 45 mm lub QRf» > 160 tns. (Przy,V '*

nut