teyteną rozpoznania zawału prawej komory
Ufc wynika t jego co napiviJi<m> wyżej, leczenie zawału prawej komory ft^ni się rJSAjnk/o od leczenia zawału lewej komory. Więcej szczegółów ju cen temat znajdziesz w podręczniku kardiologii. W tej książce skonccn-rftjjemy się na kryteriach rozpoznania zawału prawej komory. Pełna lisia kryteriów znajduje się niżej. Zapamiętaj, że podobnie jak w przypadku większości innych kryteriów EKG nie jest konieczne spełnienie wszystkich kryteriów fco zresztą zazwy czaj się nie zdarza). aby można było postawić nglUrrinr rozpoznanie. Innymi słowy, w większości zapisów będą widoczne ' jedynie niektóre spośród wymienionych kryteriów. Oto te kryteria, które onówimy po kolei niżej:
L Zawał ściany dolnej.
2. Uniesienie odcinka ST w odprowadzeniu III większe niż w II.
3. Uniesienie odcinka ST w odprowadzeniu Vi (może sięgać aż do V5-V6).
4. Obniżenie odcinka ST odprowadzeniu V2 (chyba że uniesienie odcinka ST sięga tak daleko, jak opisano w punkcie 3).
5. Obniżenie odcinka ST odprowadzeniu V2 nie może przekraczać połowy uniesienia odcinka ST w odprowadzeniu aVF.
6. Uniesienie odcinka ST o więcej niż 1 mm w odprowadzeniach prawoko-morowych (V4R, Y^R i V6R).
Zawał ściany dolnej
Większość zawałów prawej komory towarzyszy zawałom ściany dolnej -śdśkj rzecz biorąc - 97%. Dzieje się tak dlatego, że zawały prawej komory wynikają najczęściej z zamknięcia PTW, która zaopatruje również ścianę dolną. Zawały prawej komory mogą również być spowodowane zaniknięciem GO, ale zdarza się to rzadko (3% przypadków). Wyrób w sobie nawyk poszukiwania cech zawału prawej komory, gdy widzisz zawal ściany dolnej.
U mamie odcinka ST w odprowadzeniu III większe niż w II Zawał sprawia, że wektor przegrody międzykomorowej nie jest niczym równoważony. Wektor ten jest skierowany do przodu, ku dołowi i w stronę prawą. Odprowadzenie III leży dokładnie na jego drodze, co sprawia, że uniesienie odcinka ST w tym odprowadzeniu jest większe (górna część Ryciny 15-54 i Rycina 15-35).
Uniesienie odcinka ST w odprowadzeniu V)
Unirwrmc odcinka ST w odprowadzeniu Vj również wynika z obecności niezrównoważonego wektora i kierunku prądu uszkodzenia. Normalnie
Obniżenie odcinka ST w odprowadzeniu V2
W klasycznym obrazie zawału prawej komory kierunek wektora powoduje uniesienia odcinka ST w odprowadzeniu Vi i jego obniżenie w odprowadzeniu V2. Dzieje się tak dlatego, że wektor jest zwrócony w kierunku odprowadzenia V|, natomiast mniej lub bardziej oddala się od elektrody V2.
Obniżenie odcinka ST odprowadzeniu V2 nie może przekraczać połowy uniesienia odcinka ST w odprowadzeniu aVF
Wielkość obniżenia odcinka ST w odprowadzeniu V* ma zasadnicze znaczenie. Jeśli jest ona mniejsza od połowy wysokości uniesienia odcinka ST w odprowadzeniu aVF, świadczy o występowaniu tylko zawału prawej komory i ściany dolnej. Jeśli jednak to obniżenie odcinka ST przekracza połowę wysokości uniesienia odcinka ST w odprowadzeniu aVF, mamy do czynienia z zawałem ściany dolnej, prawej komory i ściany tylnej. A to jest niezwykle ważne, ponieważ oznacza znacznie większy zagrożony obszar mięśnia sercowego.
Uniesienie odcinka ST o więcej niż I mm w odprowadzeniach prawokomorowych (V4R. y^R i V^R)
Jest to najbardziej swoisty objaw zawału prawej komory. Jeśli w zawale ściany dolnej stwierdzisz uniesienie odcinka ST o 1 mm lub więcej w odprowadzeniu V4R, możesz rozpoznać zawal prawej komory. Czasem to uniesienie będzie widoczne w odprowadzeniu V6R, a więc nabierz naw>V rejestracji wszystkich trzech odprowadzeń prawokomorowych.
P/
AB