DSC27 (4)

część 3    Organizacja praktyki stomatologicznej

rozdział 3    Wyposażenie

mogą być udzielane wyłącznie przez lekarza anestezjologa. Lekarze stomatolodzy mogą stosować sedację wziewną samodzielnie, ale tylko przy użyciu odpowiednio zabezpieczonych aparatów. Samodzielne obsługiwanie aparatów do znieczulenia ogólnego jest wyjątkowo nierozsądne. Taki aparat może być obsługiwany wyłącznie przez lekarza anestezjologa.

Artykuł 5 Strona 8

W związku z tym, że stosowanie N₂0 nie jest jeszcze włączone do programu nauczania polskich akademii medycznych, kształcących lekarzy stomatologów, podawanie gazu rozweselającego wymaga przeszkolenia teoretycznego i praktycznego pod okiem doświadczonego lekarza, stosującego sedację wziewną rutynowo. Obecnie uzyskanie takiego przeszkolenia w jakimkolwiek ośrodku akademickim w Polsce szkolącym lekarzy stomatologów nie jest możliwe. Takie przeszkolenie można uzyskać jedynie w gabinetach stosujących N₂0.

6. Od czego zależy skuteczność sedacji wziewnej

Skuteczność sedacji wziewnej zależna jest od kilku czynników:

doświadczenie lekarza - im większe doświadczenie, tym więcej pacjentów udaje się mu skutecznie uspokoić,

podatność pacjenta na podtlenek azotu - około 10% pacjentów jest niewrażliwych na działanie gazu rozweselającego,

wcześniejsze doświadczenia pacjenta - im większy doznany wcześniej uraz, tym trudniej jest uspokoić pacjenta. Czasami jest to niemożliwe i należy go skierować na zabieg w znieczuleniu ogólnym,

•    wiek pacjenta - im jest młodszy, tym trudniej poddać go sedacji ze względu na brak współpracy,

•    konstytucja psychofizyczna pacjenta - pacjenci (zwłaszcza dzieci), obawiający się wszelkich czynności wykonywanych przez lekarza, często nie zgadzają się na stosowanie również sedacji wziewnej,

•    pleć - kobiety rzadziej zgadzają się na sedację wziewną, obawiając się utraty kontroli nad sobą,

Średnia skuteczność sedacji wziewnej u pacjentów, którzy zgodzą się na jej zastosowanie, to około 80%.

■i-'

7. Kwalifikacja pacjenta do zabiegu

Kwalifikację pacjenta do zabiegu opiera się głównie na uproszczonym systemie kwalifikacji pacjentów według ASA oraz na przeciwwskazaniach i wskazaniach. Zabiegom w sedacji wziewnej można poddać pacjentów należących do i i II grupy:

jjs Ogólnie zdrowy,

II.    Chory z nieznacznie zaznaczoną chorobą układową bez niewydolności tego układu,

III.    Chory z ciężką chorobą układową zaburzającą wydolność,

IV.    Chory z zaburzeniami stanowiącymi zagrożenie życia,

V.    Chory w stanie krytycznym, który może umrzeć w ciągu 24 godzin.

Sukces prywatnej praktyki stomatologicznej • uzupełnienie f