DSC23

ECHO

Ponieważ znika się z niedoboru miłości dało ulega atrofii, śmierć wchodzi na duszę i nie ma mowy o nagości.

W słowach nie ma już ani kropli wolności, nie ma oddechu tylko szron i sztuczne krajobrazy; tak znika się z niedoboru miłości,

idzie się na samo dno nocy. W ciemności sączy się bezcielesny, przymusowy lament i nie ma mowy o nagości.

Wszystko rozgrywa się w samotności.

Wszystko, czyli głos, gra samego głosu, ponieważ znika się z niedoboru miłości,

albo się siebie zatraca w wielkiej ilości powtórzeń. W królestwie znaków nie ma prawdziwej nagości.

Taki los: jesteś, ale cię nie ma.

Twoje sylaby są ciężką pracą żałoby.

Ponieważ znika się z niedoboru miłości i nie ma mowy o nagości.