DSC28 (2)

skiej, która potem nie dała spokoju całej plejadzie uczcj ch Kuhn, opierając się na Rigwedzie i na śmiałych koniekftftf^cł

więc ujmował tę sprawę tak samo jak Muller. Natomiast w kwestiach bardziej szczegółowych drogi interpreta rozeszły się. Kuhna uderzyły zjawiska dynam

•    1    1    1    1'    '11    1    •    2    •    I

we

drżało i napełniało śig

nosci nocy zbliżały się, przemożna władza snu 1 , n >    ,

pośrodku jego radości, jego przyjaciele opus. ,

trochę niesprawiedliwie, bowiem on lo jur, w pracach ^Zd™es*cz₀. nych w pierwszym roczniku założonego przez siebie w 18.>2 roku czasopisma „Zeitschrift fur die yergleichende Sprachforschung'; a obszerniej w rozprawce Ober die Herkunft.des Feuers und des Góttertrankes z 1859 roku, wyczarował obraz religi- yj.

dała spokoju całej plejadzie uczci ch

__• - . .    f • i i -1 • _ i i* la

J    nci    —- * -    «/    ;

porównawczo językowych, uznał wszystkie postacie' mitvcznc narodów indoeuropejskich za pogrobowców postaci leligii pras ryj. skiej, będących uosobieniami zjawisk przyrodniczych. Ogólnie iinimnuroj onmu/o Mmn iak Mii ller. Natomiast W kU70_

„w — w nich dostrzegał źródło hipostaz językowych. Słowem, dl;

niego Burza, Susza, Piorun, Huragan itp. zjawiska wraz ze swym

usamodzielnionymi przymiotnikami były odpowiedzialne za po

wstanie prapanteonu aryjskiego.JVTuller natomiast zwrócił uwagi

na rzekomo przemożny wpływ codziennej rytmiki pozornej dróg

słońca po nieboskłonie oraz następstwa dnia i nocy na snucii

wątków mitologicznych przez człowieka wczesnej doby. Tęgi

rodzaju pogląd zdawał się mu tkwić u podłoża artystycznie oprą

cowanej mitologii słońca, jutrzenki, nocy, zorzy, światła słonecz

nego, napotkanej w hymnach Rigwedy. A przecież dla nieg<

»^Weda tworzy wespół ze swym językiem i swoimi myślami owi

ciemniejące w dali tło w historii wszystkich religii aryjskie

rasy”, jak głosi patetycznie w swym wykładzie Lecture on tłu

Vedas. Uzasadnienie jest bardziej romantyczno-nastrojowe ni;

fiłologiczno-egzegetyczne. Zajmuje się tym uzasadnieni, m Mul-

er juz w swym pierwszym eseju-manifeście z 1856 roku. Czy

amy tam (tłumaczenie niemieckie w Beitrdge zur verqleichender Mytko^, , ₈₈, _{t k wschód slońca by}f_objawicn^^chr^e"^d-

dy która w umyśle człowieka budzi owo uczucie zależności be. radnosci, nadziei, radości i wiary w wyższe moce co ZT Ź wszelkiej mądrości, studnią wszelkic reliPi M V

sarnotnos

A może i miejsce ;

krainy» £

ogią ⁵

nie7 ei

tak ⁵² skiej Ec

z najboj gend ob dzenie niczym baśni, 1 przebu' tu star cały rc Argi zwrot} i atawis wania wscho westcl no logi 1 Por przed I niali 1    ność I

I sła M 1    nościl

I    ło za

■    do vc

I    się ^v

tirc/> rl

i

I A ji

j • \