DSC46

156

KAZIMIERZ Ml KIDYk

W obu przypadkach produkt jest nieliniowo rosnącą f unkcją nakładów da. ncgo czynnika, przy czym elastyczność funkcji (a) jest w zasadzie wielkością ułamkową, co oznacza, że przy określonej stopie wzrostu wartości nakładów danego czynnika stopa wzrostu produktu pozostaje dużo mniejsza (stanowi jej

wzrostu produktu równa jest bez względu na rozmiary stopie wzrostu nakładów.

Parametr a (w matematyce parametr kierunkowy funkcji) odzwierciedla ogólny poziom efektywności nakładów (w przypadku 9.16 efektywności kapitału, a w przypadku 9.17 wydajności pracy). Parametr b (parametr przesunięcia) odzwierciedla minimalny poziom nakładów potrzebny do uruchomienia (wytworzenia pierwszej jednostki) produkcji. Minimalna wartość nakładów (uwzględniając korygujący charakter parametrów a i a) potrzebna do uruchomienia produkcji wynosi więc „d”. Jeśli jak w formule 9.17 wartość tego parametru wynosi zero, to przyjmuje się tym samym, że jakikolwiek (nieskończenie mały) poziom nakładów generuje efekt.

9.4. STOPA WZROSTU PRODUKTU

Stopa wzrostu produktu jest oczywiście ściśle związana ze stopą wzrostu I nakładów. W warunkach formuły (9.2) wyniesie ona:

(9.18)

gdzie:

q — stopa wzrostu produktu, N’ - stopa wzrostu nakładów.

Stopa wzrostu produktu równa jest więc skorygowanej przez współczynnik elastyczności stopie wzrostu nakładów.

W warunkach formuły (9.8) stopa wzrostu produktu wyniesie:

q = a-c + (l - a)-1

(9.I9J⁴

gdzie:

c — stopa wzrostu nakładów kapitału

4

Bowiem q ■

AQ a a•C

_:a-l_Ll-« _AC (, _ _a) _l-«_c«al «C° lJ-^a