DSC26

temu punktowi prędkość w*,, zwana prędkością krytyczną, uważana jent za minimalną prędkość początku fluidyzacji.

W zależności od rodzaju cząstek, warunków przepływu i kształtu aparatu mogą tworzyć się różne struktury złoża fluidalnego, pokazane na rysunku V. 3.

a)

b)

g)

d)

e)

0

W

Rys. V. 3. Struktury złoża: a — złoże nieruchome, b, c - jednorodna, d - pęcherzykowa, e — warstwowa — pulsująca, f — kanalikowa, g — fontannowa

Złoże jednorodne powstaje w przypadku przepływu cieczy lub przy stosunkowo! niewielkich prędkościach gazu. W praktyce najczęściej mamy do czynienia ze złożami niejednorodnymi.

Podczas fluidyzacji cząstki ciała stałego są w nieustannym ruchu, następuje ich ciągłe wzajemne mieszanie się i doskonały kontakt z płynem. Te cechy złoża fluidalnego wykorzystywane są w wielu procesach, między innymi w suszeniu, spalaniu, mieszaniu, zamrażaniu; aparaty fluidalne stosowane są również jako reaktory chemiczne i bioreaktory.

Aby mogło dojść do fluidyzacji, należy przekroczyć prędkość krytyczną, odpowiadającą punkowi A na rysunku V. 2. W punkcie tym siła naporu płynu:

Sr^FAP",

jest równa sile ciężkości złoża:

(V.12)

i| =^FHkr(l-Ćkr)(j>, ~Po)g>

gdzie Hhr jest wysokością złoża w początkowym momencie fluidyzacji, p% jest gęstością płynu, a p, gęstością ciała stałego. Porównując (Yll) i (V. 12), otrzymamy, że spadek ciśnienia:

AP₄r=//₄r(l-^X^_ł-p₀fe.

(V.13)

112