DSC45

całkowanie równania (VI. 15) daje:

^v—^(VU7>

^aij^+r)

Zauważmy, że postać tego równania jest bardzo podobna do równania (VI. 16) przy AP=idem. Pojawia się w nim jednak wielkość APk, będąca różnicą ciśnienia po czasie r.

Można porównać oba równania, przy AP=idem i V =idem, przyjmując AP=AP_k i dla uproszczenia pominąć opór przegrody.

Wtedy:

fcgj--(V¹¹⁸)

an—^~

' F

£ =	1	■FAPfT,
V	^Wv
	^a1l—
	F
p	_2W; i ^1
%		^UA^VAP

Vy,

(V1.19)

(V1.20)

(VL21)

(V1.22) co oznacza, że przy stałym AP objętość uzyskanego filtratu jest o około 41% większa niż przy stałym V. Wynika to stąd, że w pierwszej fazie filtracji przy AP = idem natężenie przepływu, przy cienkim jeszcze placku, jest znacznie większe niż przy końcu filtracji. Oznacza to, że duża ilość zawiesiny filtrowana jest intensywnie w tej właśnie fazie filtracji. W procesie V - idem stale przepływa przez osad i przegrodę ta sama ilość filtratu. Negatywnym efektem pierwszej fazy filtracji przy AP = idem jest przechodzenie drobnych cząstek przez przegrodę, czyli mętność filtratu. Występuje ona tak długo, aż przegroda nie będzie wystarczająco obłożona osadem, bowiem zgodnie z założeniem teorii filtracji, filtruje osad, a nie przegroda. Przegroda może mieć nawet większe kanaliki niż wymiar cząstek, a ich zatrzymywanie na przegrodzie jest możliwe dzięki tworzeniu się tzw. mostków. Aby ograniczyć mętność filtratu, pierwszą jego porcję można odebrać odrębnie i zawrócić do nadawy lub dołączyć do tzw. popłuczek. Przebieg filtracji przy AP = idem i V • idem można zobrazować na wykresach przedstawionych na rysunku VI. 3: