Retikutum endoabrzmatyczne
Rośłgtnc ER charakteryzuje się dnZyrn stopniem plastyczności. może ooo bowiem np. formować struktury wtbundriiniw aw iaającc białka, lipidy (oleje), gumy. Jest ano zfokalizBwaoc przede wszystkim na obwodzie komórki - ER karowe oraz wofcól jąiira - KR okolojądmnc. Jak nazwa wskazuje, orcanclta la tworzy system (trójwymiarową sieć) moczonych btóńa spJassczomTiii cystern i rurek. Cysterny ło ER ziarniste (szorstkie) pokryte rybosomami. natomiaM rurki to ER gładkie. Ponadto występuje ER pęcherzykowe. Er nodulanie i Hczne struktury będące pochodnymi ER: otoczka jądrowa, pęcherzyki COPII (ang. coat protein, comptac II), pęcherzyki PAC (ang. jwoamapacriaiiitoftą^, ciała białkowe. dołka ER (ang. ER body) ryes uosomy i pęcherzyki KOEL. ER w nittoych formach stanowi najpowszechniejszy składnik błonowy w komórce. Duia zmietmosć tg organelli jest przede wszystkmi zateihu och • t\pu komórki ■ sladnaji jąmzM^i « aktywności metabolicznej komórki Waźnn^azc funkcje ER
• źródło włgfctzpśct błon ar komórce
• synteza nakrocnptecrek (JjR głnikteiest miejscem syntezy hptdówIMcwo^ycii^zianasic