Ściana jest zbudowana przede wszystkim z celulozy i innych polisacharydów, a ponadto w jej składzie są takie białka (zarówno strukturalne jak i enzymatyczne) oraz związki fenolowe. IMeciowane składniki ścian tworzą materiał kompozytowy, w którym wyróżnia się dwie fazy: ndkrofibrytarną (szkieletową) i matriks (czyli podłoże). Pojawienie się ścian komórkowych stało się niewątpliwie głównym czynnikiem, który włoku ewolucji wpłynął na wykształcenie się wielu cech charaktery lyc mych dla roślin.
MBphhwniir ściany komórkowej;
Już w późnej anafkzic, w środkowym obszarze komórki można zaobserwować pierwsze struktury zapowiadające tworzenie nowej ściany komórkowej. Są to liczne, drobne (o średnicy 20-50 not) pęcherzyki pochodzenia diktioaomalnego. W wyniku ich zlania się (fuzji) powstaje przegroda komórkowa (pierwotna) rozdzielająca protoplast na dwie części. Nie wszystkie jednak pęcherzyki złewąją się ze sobą, dzięki czemu w przegrodzie tworzą się pory. W przyszłości pozwolą one zachować łączność między komórkami siostrzanymi za pośrednictwem powstałych w ich obrębie ■apostołek ułam ych struktur zwanych płazmodesmami pierwotnymi. W trakcie poskgwjąeegp podziału komórki przegroda przekształca się w blaszkę środkową, obudowywaną kolejnymi warstwami ściany komórkowej pierwotnej przez protoplasty komórek potomnych. Niektóre komórki już na początku swego różnicowania, ale po zakończeniu rozrastania się, na powierzchni Ściany pierwotnej odkładają ścianę komórkową wtórną. Zwykle jeat ona równomiernie odłożone na całej powierzchni ściany pierwotnej. Najpierw po w st ąją wydłużone zgrubienia ściany wtórnej w postaci listew (tworzących pierścienic, helisy lub siatki). Ostatecznie im powierzchni ścieny pierwotni j mogą powstać jodynie małe obszary nic zajęte przez ścianę wtórną, nazywane jamkaasŁ