DSC�40

pr^lodzonym organom rozumienia jest    -

„władcą ucha" (bil u:nl). jest bogiem o szeroki’ 'u f* ***** otwartym". Uznu, Ucho, i Ilasisu, „Rozumienie” ^UChU ’’ ° ”^UChU kowane w postaci ministrów boga m ! '    ’

* uu* j* Eniii,    rs: lxs;:

(n,m mimma szumszu)*• Ale jego wiedza, jego wszechwiedza jest z gruntu odmienna od wszechwiedzy Enlila, Sina i Szama ’ sza: nie jest wszechwiedzą wizualną. Jak si_ę zdaje, ta zasadnicza rożmea zaznaczona jest nawet odmiennością odpowiednich organów. Nie bez przyczyn u Enlila sławi się specjalnie potęgę wzroku, jego wszechogarniające spojrzenie, podczas gdy u boga Ea sławi się przede wszystkim bystrość słuchu. W pewnym hymnu do Ninurty, gdzie różne części jego ciała przyrównywane są do odpowiednich bóstw, oczy Ninurty identyfikuje się z Enlilem i Ninlil, podczas gdy jego uszy — z Eą i Damkiną²¹.

4. SIN

Obok pierwszej trójcy bogów kosmicznych .-r=~ Anu, Bel i Ea (Enki) — istniała druga trójca bóstw astralnych; składają się na nią: Sin (Nannar) — bóg księżyca, Szamasz (Utu) — bóg słońca, oraz Isztar (Inanna) — bogini planety Wenus. Również i tym trojgu bóstwom, zwłaszcza jednak Sinowi, a w większym jeszcze stopniu Szamaszowi ²², przypisuje się wszechwiedzę, wszechwiedzę wizualną, taką jaka jest udziałem bogów patrzących z nieba na ziemię.

O wszechwiedzy wszystkowidzącej Sina świadczą chociażby pewne imiona ludzkie, jak Sin-ka-la-mai-i-di, ..Sin wie wszyst-ko”, a w formie uproszczonej Sin-i-di — „Sin wic (wszystko)

Sin wie wszystko, gdyż wszystko widzi. Niektóre imiona ludzkie oznaczają, jak się zdaje, „Sin widzi*’²⁴. Inne znów imię brzmi Sin-i-na-ma-tim, „Sin jest okiem kraju” ²⁶. Istotnie, księżyc jes okiem, nocnym okiem nieba²*. Wszechwiedza Sina jest więc w zasadzie wszystkowidzenicm. Sin, „kroi nieba , o res any także jako „Anu z nieba” bada stamtąd rzecz wszelką także, podobnie jak inne bóstwa nieba, jest opiekunem granic j i wzywa się go przeciwko temu, kto je pogwałci .

77