DSC�51 (2)

_M i _:sv/.fa *ysily y legendy i mitu, plastyka /. akcesoriów cere-lit >wych, prawo i moralność z praktyk rytualnych, że , _s <;\vo było początków węzłom religijnym, źe kara, wa, ł yd xx \ kształciły się w procesie laicyzacji ofiary ckspia-_v u vx2owvj_t komunijnej i honorowej. Trudno w tym miojs-u nr * ydol yć jednego przeoczenia durkhci mówców, jakim była 'amm ś ętości instytucji królewskiej. Tego jakoś nic wycks-v v Ali i pozostawili szczegółowe opracowane zagadnienia v'!e mitu i lytuału (patrz rozdział XI).

k..*    formalnej należałoby sobie tylko życzyć,

każda s koła    ~:;iL_ŁV.*.pńlprnenwrikńw

sa\ K)-d xx’ podobnie zgrany i oddany szkole i mistrzowi ko-5kfv\ jak to po«rafito uczynić socjologiczne religioznawstwo anaku Emila Durkheinia, wychowawcy i inspiratora, teore-yka : orgnnij-tora, metodologa i propagatora badań szczegóło-*m — wzorowego wodza oddanej mu armii badaczy.

K o z (i / i i i i z 6 »f y

N A T HAN S O O E R 15 I-. O T\T I S '/. W K I) A li A S Z K O i, A R K I. I U I O Z N A W C Z A

•St

XI term Ino „s .ncrctlsmo" pnsr.ó n*!la ' controversia usninisl!co*(llotofica e teo-logicn dcl secoil XVf e XVXf a dr^.1-gnarc !'_• tendenze ircnlche armonistlcJ f. ed rclcttiche fra posfzioni dotlrinall estromo.

Rnffacle Pottazzoni

Wyznaniowa religioznawstwo porównawcze to przeważnie, z wyjątkiem szke y ojca Wilhelma Schmidta, religioznawstwo protestanckie. Istnieje kalwińskie religioznawstwo holenderskie, anglikańskie religioznawstwo angielskie i odpowiednio do liczebności wyznania, najsilniejsze z nich — religioznawstwo lutcrań-skic niemieckie i szwedzkie.

Osiągnięcia Szwecji w religioznawstwie śwr-.towym były dzieleni arcybiskupa Upsali i laureata Nobla w dziedzinie utrwalania OJU, Nalana Olof.i Sód rblomal R:    ko na oju    -

ny naukowej jednego kraju odbijał się tak wyraźnie wpływ jednego człowieka, jak na religioznawstwie porównawczym początku XX wielcu w Szwecji wpływ Sóderbloma.

Twórca i patron szwedzkiej szkoły religioznawczej urodził się 15 stycznia 1866 roku w Trono koło Soderhamn w środkowej Szwecji na północ od Upsali, zmarł 12 lipca 1931 roku.

Spotkały go największe zaszczyty, jakimi tylko obdarować go mogła północna ojczyzna. Posiadał doktoraty czterech tradycyjnych wydziałów najstarszego uniwersytetu w Upsali, był jego kanclerzem, piastował godność arcybiskupa l-psali, równorzędną godności prymasa w krajach katolickich, stał organizatorem Światowej Konferencji Kościelnej Praktycznego Chrześcijaństwa (Life and Work) w sierpniu 1925 roku w Sztoki e, objecł i Amerykę Północną ze swymi wykładami. W N.::,wzech zostaH stworzona dla niego ad personum katedra bistr    w u i-