dupa0019

Oprócz zwykłych szeregów rozdzielczych występują także kumulacyjne szeregi rozdzielcze, które otrzymuje się przez łączenie kolejnych przedziałów' klasowych i dodawanie odpowiadających im liczebności zwykłego szeregu rozdzielczego. Na przykład na podstawie szeregu rozpatrywanego w PI. 18 otrzymamy następujący szereg kumulacyjny:

IM.2(1. Budowa szeregu kumulacyjnego dla danych o strukturze ludności Polski według wieku w 1992 r. (źródło: jak w IM.18):

Wick w latach	Skumulowana liczba ludności (»,<)
	w tvs. osób	w %
0-2	I 584	4.1
0-6	3 924	10.2
0-14	9 277	24.1
0 - 19	12 345	32,1
0-24	14 946	38,9
0-29	17 444	45,4
0-44	26 741	69,6
0-64	34 386	89.5
0 i więcej	38 418	100.0

Zauważmy, że na podstawie szeregu kumulacyjnego możemy określić liczbę ludności poniżej pewnego wieku. Jeżeli np. chcemy wiedzieć, ile osób ma mniej niż 30 lal, to z. 6. wiersza szeregu kumulacyjnego możemy odczytać, że jest ich 17 444, czyli 45,4% ogółu ludności Polski.

Za pomocą szeregów rozdzielczych (niezależnie od rodzaju) prezentujemy strukturę zbiorowości w jednym okresie lub w jednym momencie. Jeżeli chcemy badać zmiany w czasie jakiegoś zjawiska, to budujemy i analizujemy szeregi czasowe, o których będzie mowa w ostatnim rozdziale skryptu.

Należy również nadmienić o szczególnym rodzaju szeregu rozdzielczego zbudowanego na podstawie cechy jakościowej, jaką jest rozmieszczenie przestrzenne. Szereg laki nosi nazwę szeregu geograficznego

|’1.2I. Bezrobotni w woj. gdańskim we wrześniu 1993 r, (źródło: Biuletyn Statystyczny 11'US, Gdańsk 1993,nr 9):

Rejon	Liczba bezrobotnych
Gdańsk	30 277
Gdynia	14 079
Kartuzy	7 023
Kościerzyna	5 279
Puck	4 049
Starogard	8 554
Tczew	13 294
Wejherowo	8 092
Oaólcnr	90 647

1.3.2. Tablice statystyczne

Tablice statystyczne są formą prezentacji rezultatów obserwacji statystycznej. Zawierają one liczbowy opis zbiorowości statystycznych według jednej lub większej liczby cech Oprócz części liczbowej tablice zawierają część opisową, na którą składają się: tytuł tablicy, nazwy wierszy, tzw. boczek, i nazwy kolumn, tzw. główka, źródło danych oraz ewentualne uwagi odnoszące się do przedstawianych liczb. Jeżeli kryterium opisu badanej zbiorowości stanowi jedna cecha, to tablica merytorycznie pokrywa się z szeregiem statystycznym i laką tablicę nazywamy tablicą prostą. Jeżeli zaś w tablicy są prezentowane dane dotyczące kilku zbiorowości badanych według jednej cechy lub dane dotyczące jednej zbiorowości, scharakteryzowanej za pomocą dwu lub większej liczby cech, mówimy wtedy o tablicy złożonej.

Tablicę zawierającą kombinację wielu szeregów, będących wynikiem grupowania zbiorowości według kilku cech, nazywamy tablicą kombinowaną. Teoretycznie można budować tablice z dużą ilością cech. Należy jednak pamiętać, że duża liczba kolumn i wierszy z tytularni i podtytułami zaciera czytelność tablicy. Dlatego z reguły ograniczamy się do dwóch, trzech, maksimum czterech cech. Rozmieszczenie cech w „boczku” i „główce” tablicy

33