dupa0077

I’3.8. Obliczanie stosunku korelacyjnego opisującego silę związku między wykształceniem operatorek komputerów w pewnym ośrodku informatycznym a odsetkiem błędnic wpisanych dokumentów w ciągu miesiąca pracy (źródło: dane umowne):

Wykształcenie (x,)	% dokumentów z. błędami (y,)						",	)’i
	0	1	2	3	4	5
Niepełne średnic	-	2	2	2	1	_	7	2,29
Średnic ogólne	4	5	5	2	-	1	17	1,53
Średnic specjalne	5	7	5	1	-	1	19	1.32
Niepełne wyższe	3	2	1	-	1	1	8	1.63
u,	12	16	13	5	2	3	51	X

A. Obliczamy parametry rozkładu brzegowego cechy ilościowej }', czyli odsetka dokumentów z błędami.

y =

I yj»j

J_

80

= 1,57; Ąy) =

I y)»j

j_

5T =1,36

n 51    1 n

11. Obliczamy odchylenie standardowe ze średnich rozkładów warunkowych odsctkti dokumentów z błędami (podane w tablicy poprzedniej), ważąc je liczcbnościami rozkładu brzegowego wykształcenia («,).

v,	",	v/),	v,n,
0	12	0	0
i	16	16	16
2	13	26	52
3	5	15	45
4	2	8	32
5	3	15	75
I	51	80	220

	",	}’i-y	OW^7)^2	Oj-J^7)^2"/
2,29	7	0,72	0,5184	3,6288
1,53	17	-0,04	0,0016	0.0272
1,32	19	-0,25	0.0625	1,1875
1.63	8	0.06	0.0036	0.0288
Z	51	X	X	4.8723
•'<k/) = 1	Z (kr i	-r)^2", « \	4,8723 --= 0,31 51

C. Stosunek korelacyjny odsetka dokumentów ■/. błędami względem wykształcenia:

m=mi_=0>2!8

i(i) 1.36

świadczy o słabym powiązaniu badanych cech. Współczynnik determinacji e'(yx) = 0,052 wskazuje, że zaledwie 5% zmienności odsetka dokumentów z błędami jest wywołane zróżnicowaniem wykształcenia operatorek.

3.3.3. Współczynniki korelacji rang

Współczynniki korelacji rang są miarami współzależności, w których zaobserwowane wartości cech zastępujemy rangami, czyli kolejnymi liczbami od I do n przyporządkowanymi obserwacjom według ustalonego kryterium. W wypadku cccii ilościowych rangi przypisujemy obserwacjom według rosnących lub malejących wartości cccii. Gdy poddajemy badaniu cechę jakościową, której natężenie możemy przedstawić za pomocą uporządkowania badanych jednostek w logicznej kolejności (np. studentów według aktywności na zajęciach, produkty według wartości użytkowej, dziewczyny według urody), wtedy rangami są kolejne numery nadane uporządkowanym jednostkom zbiorowości. W obu wypadkach rangi są odzwierciedleniem intensywności występowania badanych cech.

Rangowanic jest możliwe wtedy, gdy liczba obserwacji nic jest duża, a informacje są zapisane w szeregach. Gdy mamy zbiór elementów^ uporządkowanych według dwóch różnych cech, to porównanie kolejności uporządkowań może być podstawą oceny korelacji, rozumianej jako stopień zgodności lub niezgodności między cechami X i Y. Punktem wyjścia dla wyjaśnienia zasad budowy współczynników korelacji rang niech będą przykłady uporządkowań:

• całkowicie zgodnych, gdy ranga A': 1,2,3,... n-l,n\

149