Samoloty te były w służbie na większości1 lotniskowców US Navy do połowy 1042 r., kiedy to zastąpiono je nowszymi i lepszymi typami. Samolot nr 8-T-7, którego plan publikujemy, służył w eskadrze VT-8 na lotniskowcu USS Hor-net w lutym 1942 roku. Model opracowano w^ skali 1:33.
Opis czynności:
wyciąć przy montażu kierunek zwijania " nacięcie wzdłuż linii ® zwijanie ciasne ° zwijanie w rurkę ^ przecinanie
formowanie wypukłe
OJPIS BUDOWY MODELU
Wstęp
Model należy do średnio trudnych w budowie i do jego wykonania potrzeba tylko kilku prostych narzędzi oraz cierpliwości i dokładności w pracy. Oprócz materiału zawartego w czasopiśmie, dodatkowo musimy zgromadzić: arkusz tektury (20 X 30 cm) twardej i ścisłej,. ale nie grubszej niż 1 mm. Kilka wyprostowanych spinaczy biurowych, kawałek (8 cm) grubszego drutu, trochę zmytej z emulsji błony filmowej, kawałek kalki technicznej, pustą rurkę od długopisu, kawałek czarnej nitki.
Czynności pomocnicze — nacinanie, zwijanie, odcinanie — pokazano na rysunku pomocniczym. Przed rozpoczęciem budowy należy arkusz V w całości nakleić na tekturę. Model należy wykonywać według kolejnych numerów części, posługując się rysunkami pomocniczymi.
Kadłub
W segment 1 należy wkleić wręgę G oklejoną z obu stron półwręgami H. Segmenty: 2 z wręgą J i 3 z wręgą K — wykonujemy i doklejamy do segmentu 1. Wierzch wręgi K oklejamy paseczkiem 3e. Wykonujemy i montujemy segment 4 z wręgą L i segment 5 z wręgą Ł. Szczeliny na wejście dźwigara M należy wyciąć w segmencie 5 po uformowaniu, ale przed sklejeniem. Na oznaczone miejsca na cz. 5 naklejamy kształtki W i X. Do segmentów 1, 2 i 3 wklejamy wnętrza kabin: la, 2a, 3a, elementy 2b i 3d i fotele 2e, 3c. Do wnętrza cz. la wklejamy pionowo wręgę N z naklejonymi na niej elementami N', 2c, 2d i lb. Kozioł przeciwkapota-żowy składający się z dwóch części 2f przyklejamy jednym końcem w oznaczonym miejscu na cz. 2c i do obu burt kabiny. Drążek sterowy (drut „k” owinięty cz. lc) osadzimy dopiero po dołączeniu segmentu 6.
Wykonujemy i montujemy segment 6 z wręgami D i E, oraz pierścień 7 z wręgą C. Osobno wykonujemy osłonę silnika cz. 8 z wręgami A i B, dołączamy uformowane wypukło cz. 9 i 10. Na wręgach A i B należy uprzednio nakleić części Q i przewiercić lub przepalić otwór na oś śmigła. Piastę śmigła zwijamy z cz. 14 na drucie „a” i wypalamy zaznaczone otworki. W wypukło uformowane łopaty śmigła cz. 15 wklejamy druty „b”, owijamy ciasno dolnym paseczkiem i końcówiki drutów osadzamy na klej w piaście śmigła obracając je w lewo o jednakowy kąt (ok. 25°).
Oś śmigła osadzamy w otworach wręg A i B i zabezpieczamy z tyłu krążkiem A' i kroplą kleju. Uwaga: otwory we wręgach A i B muszą być na tyle luźne, aby drut „a” obracał się w nich bardzo lekko, co sprawdzamy dmuchając od przodu w łopaty śmigła. Teraz dopiero cały silnik doklejamy do reszty kadłuba. Zwijamy i wklejamy rury wydechowe cz. 16, oraz wlot powietrza do sprężarki cz. 17.
Teraz można wykonać uste-rzenie samolotu: na górze dźwigara Ł przyklejamy kwałkiem kartonu drut „g”. Ster kierunku cz. 11 formujemy w kształt torebki i nasuwamy na klej na ząbki paska cz. 5. Na krawędzi natarcia statecznika naklejamy uformowane wypukło cz. 12, tak aby stykały się krawędziami. Usterzenie poziome cz. 13 L i P formujemy i sklejamy w kształt torebek i nasuwamy na dźwigar M i przyklejamy do kadłuba.
Osłona kabiny
Jeżeli wykonujemy ją jako „przezroczystą” — należy uformować, wyciąć białe pola i pomalować od spodu ciemną farbą. Po wyschnięciu podkleić od spodu błoną filmową, a krawędzie cz. 18 i 19 pogrubić dodatkowym paseczkiem. Części kabiny naklejamy na kadłub według kolejności numerów części. Celownik wykonany z rurki plastikowej (np. od długopisu) wg wzoru na arkuszu II i przy pomocy paseczka 23 osadzamy na klej w otworze przedniej szyby i cz. 6.
Tylne kółko sklejamy z cz. 25, obrabiamy na okrągło i malujemy na czarno. Osadzamy je pa drucie „c”, którym przebijamy spód i górę cz. 5 (rys. 2). Formujemy i naklejamy osłonę kółka cz. 26. Hak zaczepowy formujemy z grubszego drutu (1 mm) wg wzoru na ark. V, osadzamy w otworze cz. 4 i
4