farmakologia 3 wykl0057

1.3. Przeciwreumatyczne leki trzeciego rzutu 1.3.1 Glikokortykosteroidy

Działanie przeciwzapalne    glikokortyko steroidów jest wynikiem

hamowania fosfolipazy A₂, wpływu na procesy towarzyszące rozwojowi zapalenia oraz działania immunosupresyjnego.

Jako inhibitory fosfolipazy A₂, glikokortykosteroidy obniżają uwalnianie z błon kwasu arachidonowego, zmniejszając syntezę prostaglandyn, leukotrienów oraz tromboksanów. Ponadto hamują proliferację fibroblastów oraz syntezę kolagenu i elastyny, opóźniając powstawanie ziarniny i gojenie się ran. We wczesnej fazie procesu zapalnego stabilizują (allosferycznie) błony komórkowe, zmniejszając uwalnianie z lizosomów proteaz i hydrolaz, oraz zmniejszają syntezę i uwalnianie kinin, chroniąc w ten sposób komórki przed uszkodzeniami przez czynniki cytotoksyczne. Glikokortykosteroidy przeciwdziałają tworzeniu się obrzęków, zmniejszają odczucia bólowe, obniżają gorączkę.

Glikokortykosteroidy stosowane są w terapii zaawansowanej choroby reumatycznej, w    zesztywniającym    zapaleniu stawów kręgosłupa z

towarzyszącymi zmianami oraz w chorobach zwyrodnieniowych stawów, stosowanie glikokortykosteroidów w leczeniu chorób reumatycznych ograniczone jest ich licznymi    działaniami niepożądanymi oraz

przeciwwskazaniami.

Leki immunosupresyjne Cyklosporyna

Cyklosporyna A jest cyklicznym polipeptydem złożonym z 11 aminokwasów, o silnym działaniu immunosupresyjnym. Stosowana jest w reumatoidalnym zapaleniu stawów o ciężkim przebiegu nie poddającym się terapii klasycznej.

Preparaty i dawkowanie:

20